Σκούρα τα πράγματα

Περιμένω να φύγει πώς και πώς ο παλιός ο χρόνος, μιας και ο Δεκέμβριος ήτανε λίγο περιπετειώδης. Τουτέστην, πρώτα βούλωσε ο νεροχύτης και είχαμε πλημμύρες, μετά χάλασε το πλυντήριο, πιο μετά ο σκώρος μου κατέστρεψε το αγαπημένο μου ζακετάκι (άλλη μάχη αυτή, την οποία έπρεπε να δώσω για πρώτη φορά). Όλα αυτά, εν μέσω καλεσμένων και τις αντοχές να τεστάρονται κάθε λεπτό.

Έτσι ό χρόνος μπορεί να κλείνει λίγο ''σκοτεινά'', αλλά πάντα με λίγο shimmer/glitter.

Για new age smokey eye: Lancome cherry cherie.
Μια βυσσινί σκιά, κάτι ανάμεσα σε κόμπακτ και mousse όσον αφορά την υφή, η οποία φοριέται και ως αιλάινερ, άμα θέλετε. Στρώνει πολύ ωραία, έχει διάρκεια και μια δόση λάμψης λόγω του γκλίτερ, το οποίο δεν ερεθίζει τα μάτια και δεν πέφτει μετα απο μια κάποια ορισμένη ώρα. Δουλεύεται εύκολα, αλλά καλύτερα με τα δάχτυλα κατ'εμέ, και θα έλεγα οτι είναι ιδανική και για τα πρωινά λουκ του γιορτινού Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου.
Μια σκια, σχεδόν βελούδινη και όσο πρέπει pigmented. 5 out of 5.

Για new age έντονα χείλια: YSL Golden Gloss in 36 - Ένα σκούρο καφέ γκλος με μπρονζέ γκλίτερ, το οποίο είναι σταθερότατο και με φοβερή διάρκεια (το γκλίτερ). Θα έλεγα, ιδανικό για αβάντ γκαρντ, μίνιμαλ και γκόθικ εμφανίσεις. Αρκετά ''σκληρό'' αλλά μου αρέσει και ταμποναρισμένο, μιας και αφήνει ένα σκούρο βυσσινί λεκἐ, το οποίο βέβαια δεν φαίνεται καλά στη φωτογραφία. Θα το πρότεινα για ανοιχτόχρωμες επιδερμίδες, για εμφανίσεις τύπου γκόθικ Χιονάτης. Ιδιαίτερο σαν χρώμα και το γκλίτερ καταπληκτικό, αλλά δεν μου αρέσει το πινελάκι, ενώ βρίσκω πώς έχει απαίσια γεύση, η οποία είναι λες και έχεις φάει φέτα με ρίγανη. Παρόλα αυτά, καλό για να ψαρώσουν οι άλλοι με το πόσο κουλ είστε.

Τα συνδυάζω συνήθως με το ματ ρουζ της Bobbi Brown Sand pink, το οποίο είναι αρκετά έντονο και γιορτινό.

Πάντως, λόγω των μινιμάλ καταστάσεων, θα πρότεινα ή το ένα ή το άλλο, όχι και τα δύο μαζί, δηλαδή ή έντονα χείλια με nude eye ή έντονο μάτι (με μια σκούρα σκιά μόνο, χωρίς μολύβι ή αιλάινερ όμως) με πολύ nude χείλια. Θα το ονόμαζα νεοπτωχέ γιορτινό γκλαμ, mias kai I kentriki idea einai oti tonizoume ena stoixeio tou prosopou - kanoume diladi oikonomia kai den fainomaste ipermakigiarismenes. Εννοείται ότι η επιδερμίδα είναι ματ και αψεγάδιαστη (δηλαδή απαιτείται ekei ligi γενναιοδωρία με το καλυπτικό μέικ απ).

Καλή χρονιά.

The Fountain

Ήθελα να αφιερώσω το σημερινό ποστ σε γιορτινό μακιγιάζ, αλλά μετά τα χθεσινά, άλλαξα γνώμη. Αν στην Ελλάδα ο κόσμος έχει αγριέψει, εδώ στο Γιου Κει μάλλον έχει αποχαζέψει.

Χθές πήγα σουπερ μάρκετ. Αφού αγόρασα τα απαραίτητα (ότι δηλαδή δεν βρήκα προμαγειρεμένο), πέρασα απο το σταντ με τα τσιγάρα. Για να είμαι ειλικρινής δεν τα πήρα για μένα (δεν καπνίζω) αλλά για το SO, που καπνίζει ασυστόλως. ''Παρακαλώ, θα ήθελα έξι γραμματόσημα και ένα μάρμπλορο γκολντ,''. Στο ταμείο, ο πωλητής μού απαντά, μετά απο σκέψη - ''Ταυτότητα''. Εγὠ -???***$$##@#@!*. Εκείνος - ''Δεν σε κρίνω για το αν καπνίζεις ή όχι, αλλά θέλω να δώ ταυτότητα.'' (H logiki oti gia na kapniseis kai na pieis prepei na apodeikseis oti eisai enilikas se pliri isxi). Εγώ -*&%$%#$#$#%$#$#. ''Δεν έχω αυτή τη στιγμή'' (την barclays debit είχα επάνω μου, η οποία δεν πιάνεται ως αποδεικτικό ότι είσαι άνω των 18 μιας και μπορεί να είσαι και 16 και να έχεις μια, και κάτι ψηλά.).'' Εκείνος ( ο οποίος ήταν σίγουρα 22) -''Δεν μπορώ να σου δώσω τσιγάρα τότε. Πολιτική της εταιρείας είναι να ζητάμε ταυτότητα απο όσους μοιάζουν (άκου μοιάζουν) 25 ή νεότεροι.'' Του λέω είσαι με τα καλά σου?? Είμαι 32 (και πέρα απο το γεγονός ότι με βάζεις να σου αποκαλύψω την ηλικία μου), είσαι τόσο μωρός ώστε να πιστεύεις ότι είμαι 22?? ΕΛΕΟς. Άσε που ζω δίπλα και έρχομαι κάθε μέρα και με βλέπετε κάθε φορά. Ξέρετε ποιά είμαι.'' ''Δεν μπορώ,΄΄ μού λέει. ''Τον υπεύθυνο,'' του κάνω. Έρχεται ο υπεύθυνος, άκρως ευγενέστατος και ήρεμος, σε αντίθεση με μένα που ήμουνα έξαλλη. Εκεί, δε, ήτανε το ζενίθ του σουρρεαλισμού. ''Ο υπάλληλός σας αρνείται να μου δώσει τσιγάρα. Γιατί? Είμαι 32, κύριέ μου. Δηλαδή τί θέλετε να έρχομαι για ψώνια με το διαβατήριο κάθε φορἀ (σημ το διαβατήριο και τin adeia οδήγησης, που δεν έχω, θεωρούνται ID) κτλ κτλ (δεν θυμάμαι τί άλλο είπα). ''Κυρία μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτα αφού αρνήθηκε να σάς δώσει. Είναι στη δικαιοδοσία του, αλλά ούτε και εγώ θα σάς έδινα. Στα μάτια μου φαίνεστε 17.'' Εγώ -&%%%$###@#@%*&*&%%$#!!!!!!.'' Του απάντησα κάτι για common sense, αλλά μάλλον δεν το είχε κανείς. Φεύγω πάω στον πολωνό περιπτερατζή. Αυτός ευτυχώς δεν με ρωτάει για ταυτότητα, γιατί τότε μάλλον θα πήγαινα τρελοκομείο αυτοβούλως. Γυρνώντας στο σπίτι, λέω στο φίλο μου, το και το. Εκείνος βέβαια γελάει, όπως κάνουν συνήθως οι άντρες σε τέτοιες περιπτώσεις και μου απαντά, ''ε δεν έχει άδικο. Μοιάζεις σαν κοριτσάκι... με τα ροζ μαγουλάκια σου..πολύ cute.'' Εγώ - !!!**&&%$##@@.

Αν θέλετε ποτέ να κόψετε χρόνια απο την εμφάνισή σας (τουλάχιστον μια δεκαετία) και δεν θέλετε να κάνετε μπότοξ, προτείνω τα εξής - το φωτεινό και ροδαλό μεικ απ που είχα κάνει χθές και το οποίο ξεγέλασε το άτιμο όλους τους άντρες της γειτονιάς μου - απο τοn SO μέχρι τον πωλητή του Tesco...




Απο την παλέτα Elizabeth Arden, παίρνουμε το χλιαρό gold και το απλώνουμε σε όλο το καπάκι. Βάζουμε το silver στο εξωτερικό του ματιού και στο κάτω μέρος. Με ένα λεπτό πινελάκι, χρησιμοποιούμε την loose σκιά silver sand 16 της Radiant σαν eyeliner, ενώ στο κάτω μέρος βάζουμε το μολύβι Colour me Blue 02 της Guerlain.




Στα μάγουλα, βάζουμε ροζ. Στα χείλη, απλώνουμε το γκλος 821 Fraise a Croquer (για χείλη στο χρώμα της φράουλας με λίγο μπρονζέ shimmer), ενώ είμαστε γενναιόδωροι με την πούδρα Meteorites της Guerlain, η οποία μάς χαρίζει μια αύρα ''αγγελική'' και άκρως νεανική (ίδιο ρίαλ αποτέλεσμα με εκείνο το φίλτρο στην τηλεόραση που βάζανε στην Σεμίνα Διγενή στο ''Κοίτα τί έκανες''). Το αποτέλεσμα είναι διακριτικό, φωτεινό και με μια δόση φρεσκάδας και lolit-esque αθωότητας. Όπως τότε που είσασταν 22 και δεν είχατε έννοιες, παρά μόνο πότε θα παραδώσετε εκείνο το essay και γιατί δεν τηλεφώνησε ο Νίκος. Τελειώνουμε με ένα μαύρο σύνολο (μπλούζα-παντελόνι) με μαύρα φλατ και μαζεύουμε τα μαλλιά μας σε ένα ατημέλητο σινιόν. Η επιτυχία είναι εγγυημένη.


*Δεν ξέρω πώς οι άντρες φαντάζονται ότι πρέπει να είναι μια 30χρονη γυναίκα - για να τη σέβονται κιόλας. Πρέπει να φορά τακούνια, να έχει ντεκολτέ, να έχει ρυτίδες γύρω απο τα μάτια και να φορά ταγιέρ?? Πόσο σπασμένη πρέπει να είναι για να δείχνει τα χρόνια της, δεν ξέρω. Σίγουρα το πώς σε βλέπει ο καθένας εξαρτάται απο το μπακγκράουντ του, τις εμπειρίες του, τις συνθήκες διαβίωσής του. Άλλο μια ''ταχταρισμένη'' 30χρονη Αμερικάνα ή Ευρωπαία και άλλο μια ταλαιπωρημένη 30χρονη Πακιστανή. Όμως μια γυναίκα όσο και να μικροδείχνει, υπάρχει κάτι στην κίνησή της, στην αύρα της που την κάνει να ξεχωρίζει απο μια 22-ή 19χρονη. Δεν το λέω υποτιμητικά, απλώς είναι κοινή λογική. Δηλαδή το να σου πουν ότι μοιάζεις τουλάχιστον 24, όταν είσαι 30+, δεν ξέρω αν είναι κομπλιμέντο.

UPDATE: Τώρα που το σκέφτομαι το άλλο θέμα που τίθεται είναι πόσο μεγαλοδείχνουν οι αληθινά νεότερες κοπέλες (15-22)....έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι τελείως

Χέρια ψηλά*

...που λέει και ο Χατζηγιάννης. Μπορεί να μην έχουμε βρεί την απάντηση σε καίρια ερωτήματα, πχ που βαδίζει ο κόσμος, αν υπάρχουν εξωγήινοι στο διάστημα, ὀμως έχουμε βρεί τη λύση για χέρια απαλά. Επειδή προσωπικά βαριέμαι το να βάζω κρέμα χεριών ανά πέντε λεπτά, μια άλλη λύση είναι μια ωραία περιποίηση ομορφιάς ειδικά για τα χέρια, την Hand Recovery απο την σειρά La Source της Crabtree and Evelyn. Ουσιαστικά, είναι ένα πήλινγκ χεριών, το οποίο περιέχει κόκκους απο αλάτι, shea butter και έλαια λεβάντας, το οποίο έχει το εξής καλό - ενυδατώνει ΤΕΛΕΙΑ τα σκασμένα χέρια.




Το έχω πολλά χρόνια και απο ότι βλέπω έχει αλλάξει η συσκευασία (εδώ το λινκ)αλλά το συνιστώ ειδικά το χειμώνα, όταν η κρέμα δεν είναι αρκετή ή όταν έχετε κάνει ''βαριές'' χειρωνακτικές εργασίες (απο κλάδεμα στον κήπο, μέχρι πλύσιμο πιάτων, λέμε τώρα). Το συνιστώ και σε άντρες, μην γελάτε, οι οποίοι πολλές φορές έχουν πολύ ''τραχιά'', ξηρά χέρια - σε ακουμπάνε και σε γδέρνουν, ένα πράγμα - και θεωρούν πολύ κοριτσίστικο το να βάλουν κρέμα χεριών. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να πάνε στο μπάνιο και να πλὐνουν τα χέρια τους. Τόσο απλό. Έχει επίσης ένα φοβερό άρωμα που θυμίζει θάλασσα, καλοκαιρινές διακοπές.....

- * ο τίτλος σε ένα δεύτερο επίπεδο, λειτουργεί και ώς εναλλακτικός τίτλος για τα γεγονότα της ημέρας (βλέπε απεργιακός κλοιός).

Μία πορτοκαλάδα απο πορτοκάλια

Σε γενικές γραμμές το σήμα κατατεθέν μου, είναι το smokey eyes/nude lips. Γενικά δεν είμαι του έντονου κραγιόν ή του γκλος. Όσο πιο nude, τόσο πιο καλά. Θυμάμαι είχαμε μια καθηγήτρια, η οποία πριν μπεί στην τάξη, έβαζε κραγιόν, πριν μιλήσει και πάλι άπλωνε άλλη μια δόση, και στο τέλος, ε...άλλη μια. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, δηλαδή...

Τον τελευταίο καιρό, έχω ''μαλακώσει'' και έχω προσθέσει λίγο χρώμα στα χείλη. Για παράδειγμα, ενώ πριν δεν είχα διανοηθεί ποτέ να φορέσω πορτοκαλί (κάτι δεν μου πήγαινε στην NC20 επιδερμίδα μου), τώρα βρίσκω ότι είναι πολύ όμορφο και προπάντων αισιόδοξο.

Αυτά που μου αρέσουν -




Guerlain Orange Encore 121 - ένα πορτοκανελλοκεραμιδί, που λέει και η Μοιραράκη, το οποίο είναι πολύ σικ, πολύ κομψό, πολύ κάπως. Αρκετά έντονο, pigmented και σκούρο θα έλεγα. Δεν χρειάζεται να κάνετε και τα μάτια. Μόνο του, είναι αρκετό. Ωραίο για βράδυ.

Revlon Peach - το λέει και το όνομά του, ένα ζεστό κραγιόν στο χρώμα του ώριμου βερύκοκου. Πολύ ωραίο για όλη την ημέρα και με ωραία υφή.

Radiant Salmon 45 - Αν και φαίνεται έντονο, είναι ένα πολύ διακριτικό πορτοκαλοσωμόν γκλος. Πολύ όμορφο και πρωινό επίσης.

Lancome Absolu Rouge 280 - Ένα αλτέρνατιβ χρυσοπορτοκαλοnude χρώμα με λίγο shimmer.

(απο πάνω προς τα κάτω)


Mac Ravishing - Ένα πανέμορφο κραγιόν χρώματος salmon peach, το οποίο είναι ιδιαίτερα κολακευτικό για pale beauties. Είναι το κραγιόν για το οποίο έχω λάβει τα περισσότερα κομπλιμέντα btw και για αυτό το προτείνω ανεπιφύλακτα !!!! (Δυστυχώς δεν πήρε μέρος στη φωτογράφιση. ) Πολύ ζεστό και χαριτωμένο.

Προτεινόμενα ρουζ - Radiant Peach 125 ή Laura Mercier M Rose Petal για τα πιο ανοικτά, ενώ για σκούρα πορτοκαλί μου αρέσει και το Apple Cider της LM. Τα συνδυάζω με τη σκιά Mac Bamboo για το πρωί ή με κάτι πιο μπρονζέ για το βράδυ.

A whiff of eau de marry me.

Το άρωμα είναι το απόλυτο Christmas wishlist item. Θα ήθελα πχ το νέο της Chloe (Love Chloe) ή εκείνο το θεικό της Chanel, το Coromandel απο τη συλλογή Les Exclusifs. Είναι εκείνο το άρωμα που τουλάχιστον εδώ ψεκάζουν έξω και μέσα στις μπουτίκ Chanel και σε τραβάει σαν μαγνήτης. Έχω αρχίσει ήδη να πετάω σπόντες (για το Chloe, τουλάχιστον -για το άλλο δεν με παίρνει, μιας και κοστίζει 200 λίρες περίπου).

Η γυναίκα που δεν φοράει άρωμα, δεν έχει μέλλον, έλεγε η Σανέλ. Εξαρτάται όμως. Τις προάλλες για παράδειγμα διάβασα κάτι που με έκανε να γελάσω πολύ.

Από τους Financial Times
http://www.ft.com/cms/s/2/85dc98e0-e84b-11df-8995-00144feab49a.html#ixzz17cskKM2M
Scents and self-help
By Susie Boyt
Published: November 5 2010 22:41
''On the bus I was leafing through advertisements for fragrance in a French fashion magazine. I bit my bottom lip and shook my head. There were two new-to-me scents with legendarily dreadful names: “Womanity” (Mugler) and “Marry Me!” (Nina Ricci)

Who would purchase such uninviting sounding perfumes?

“You smell marvellous, what’s that you’re wearing?”

“Marry Me!” (xaxaxa)

“Hey! We’ve not been introduced.”

Womanity sounds like the sort of word coined on the hoof by a contestant on The Apprentice, hell bent on giving 148 per cent. I think “womanknitting” might be preferable, in an Old Dutch Master sort of vein....

Δεν είναι μόνο αυτά, που έχουν χαζά ονόματα.
1. αυτό που θέλω πχ το Love Chloe - έ, όχι και τόσο ορίτζιναλ. θυμίζει προσπάθεια σε βιασύνη, λες και έχεις αφήσει το φαί στη φωτιά, φάση υπαλλήλων που βιάζονται να πάνε σπίτια τους, για σόπινγκ, για μανικιούρ..είναι τόσο ενοχλητικό όσο όταν μου λένε άσχετοι σε ιμέιλ και μηνύματα, ''φιλάκια'' ( ή το αντίστοιχο που έλεγε η αλιφέρη, 'γεια σας, σάς αγαπώ΄΄.)

2. White Linen - φανατική με την καθαριότητα, ίσως Παρθένος στο ζώδιο.

3. In Control (της Britney Spears) - εδώ γελάμε. η απόλυτη ειρωνεία.

Αλλά τα πιο αστεία για μένα είναι αυτά της γαλλικής Etat Libre d' Orange. Παραθέτω μερικά(http://www.etatlibredorange.com/fr/index.html), όπως
Secretions magnifiques - δεν θέλω ούτε να ξέρω τί περιέχει, πχ μπορεί να είναι ιδρώτας ή κάτι άλλο
Putain des Palaces - με αγάπη στη ''φίλη'' που σάς έσκισε το μαρκ τζέικομπς φόρεμα, που σάς έκλεψε εκείνο το τσαντάκι, τον πρώην κτλ, στο αφεντικό σας επίσης.
Fat Electrician - χαχαχα... έχει λέει πεύκο, βανίλια, φύλλα ελιάς και μύρρο. ΧΑΧΑΧΑ.

Stress Οut

Πάω να κάνω ένα μπάνιο με αρωματικά λάδια και στο φόντο ωραία κεριά γιατί αγχώθηκα... Μια γρήγορη ματιά σε αγγλόφωνα μπλόγκς και ήδη πολλές έχουν ανεβάσει τις ανοιξιάτικες συλλογές των μεγάλων οίκων (οι οποίες θα βρίσκονται στα μαγαζιά τον Ιανουάριο παρακαλώ!!!!).

Πρόσφατα αγόρασα μια ωραιότατη σκιά (για την οποία θα γράψω σε άλλο ποστ), την οποία όμως έκανα αμάν να βρώ γιατί ήτανε απο τη χειμωνιάτικη συλλογή - και η οποία είχε βγεί τον Αύγουστο και εξαντληθεί σχεδόν παντού απο τον Οκτώβριο. Έλεος. Μπορεί να είμαι παλιομοδίτισσα αλλά εντάξει τον Αύγουστο δεν σου κάνει κέφι ούτε να καν να μπείς στον πειρασμό να σκεφτείς τί θα βάλεις το χειμώνα. Κάθε πράγμα στον καιρό του, λέω εγώ.

Η Δευτέρα των Αθώων?

Ερχόμενη απο Αθήνα κάτι μήνες πριν, αγόρασα κάτι βιβλία, ένα απο αυτά ήτανε και το Ἠ ξυπόλητη των Αθηνών'' της Φιλομήλας Λαπατά. Μην φανταστείτε τίποτα υψηλή λογοτεχνία - κάτι απο το δρόμο που χάραξε η Λένα Μαντά, αλλά στο πιο σοφιστικέ, σικ, στο πιο δουλεμένο. Η υπόθεση πραγματεύεται την ιστορία μιας γυναίκας στην Αθήνα της Μπελ Επόκ. Σε κάποιο σημείο,΄η συγγραφέας κάνει αναφορά στον καλλωπισμό και τις συνήθειες της πλούσιας, αστής ηρωίδας. Μια απο αυτές ήταν να βάζει πούδρα Guerlain, φερμένη απο το Παρίσι, της οποίας η μυρωδιά τελος πάντων ξετρέλαινε το συμπαθές αντίθετο φύλο. Μέχρι τότε δεν είχα ποτέ χρησιμοποιήσει Guerlain - εκτός απο την πούδρα τερρακότα - γιατί όχι μόνο είναι πανάκριβα, αλλά και γιατί δεν είμαι φαν της χρυσής, μπουρζουά συσκευασίας τους. ΄Έβρισκα πχ ότι έχουν κάτι παρόμοιο με τα Clarins, τα οποία έχουν κιόλας ''γιαγιαδέ'' μυρωδιά - προτιμούνται απο ''κυρίες'' μιας κάποιας ηλικίας αλλά και comme-il-faut κορίτσια, τύπου Μαρί Κωνσταντάτου-Κυριακού (σικ). Όμως η σκηνή μού έμεινε, με αποτέλεσμα να θέλω να δοκιμάσω.

Έτσι, τους τελευταίους μήνες περνάω την Guerlain φάση, η οποία περιλαμβάνει, εκτός απο το σέρουμ, ένα μολύβι ματιών στο μπλε (αρκετά σκληρό, αλλά σταθερότατο), ένα λιπγκλος (821 fraise a croquer= το απόλυτο γιορτινό χρώμα και με διάρκεια ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ), το λάδι σώματος = πάνε τα λεφτάκια μας.

Με λύπη μου, όμως βλέπω πώς η εξυπηρέτηση στα μαγαζιά δεν είναι ανάλογη της ποιότητας και του χαρακτήρα της επωνυμίας. Αναφέρω πρόσφατο παράδειγμα....Τις προάλλες ήμουνα πάλι στον πάγκο Γκιρλέν, κοιτάζοντας τα αρώματα, αυτή τη φορά. Είχα δοκιμάσει το Idylle (με μυρωδιά τριαντάφυλλο, απίστευτα θηλυκό, αλλά βαρύ - φοριέται δηλαδή μόνο χειμώνα ). Δοκίμαζα, δοκίμαζα, μέχρι που η πωλήτρια μού έδειξε και το Idylle eau de toilette, το οποίο ήταν πιο ελαφρύ και ζαχαρώδες. Το διάλεξα και μου το έφερε στο ταμείο.




Όταν πήγα σπίτι ανακάλυψα πώς το άρωμα που αγόρασα δεν ήταν αυτό που της είχα πεί. Μου έδωσε δηλαδή το ω ντε παρφάμ, ενώ την είχα ρωτήσει κιόλας πριν με συνοδεύσει στο ταμείο - αυτό είναι το ω τνε τουαλέτε? ναι, αυτό. Πιστεύω ότι η ίδια άκουσε αυτό που ήθελε να πουλήσει (το οποίο ''έχει και την κρέμα σώματος και μπλα μπλα μπλα''). Δεν το πήγα πίσω γιατί βαριόμουνα την όλη υπόθεση. Άσε που το είχα δοκιμάσει και μια φορά, οπότε λέω, άστο. Αυτό όμως ανοίγει ένα ολόκληρο κεφάλαιο.

Έχω και άλλες δυσάρεστες εμπειρίες με ανειδίκευτες πωλήτριες. Οκ, καλλυντικά είναι, δεν είπαμε να έχεις ντοκτορά, αλλά πιστεύω λίγη γνώση του προιόντος δεν βλάπτει. Έχω πάρει επίσης κονσίλερ απο Γκιρλέν, όπου η πωλήτρια δεν ήξερε αν έχει η επωνυμία τέτοιο προιόν !!!!, στη Lancome μού δώσανε άλλη μάσκαρα απο αυτή που ήθελα κτλ, κτλ. Το χειρότερο είναι όταν ρωτάς πχ για κάποιο προιόν -τί ακριβώς κάνει και γιατί ενδείκνυται? Άλλες βαριούνται να σου πούν, άλλες νευριάζουν που ρωτάς, άλλες προσπαθούν να σου πουλήσουν το πιο ακριβό και το πιο άσχετο. Άλλες προσπαθούν να σου πουλήσουν πολλά. Λές ψάχνω αυτό. Κάτι άλλο θα πάρετε? Ή, σου λένε, μόνο αυτό? ΝΑΙ ΧΡΥΣΗ ΜΟΥ. ΜΟΝΟ ΑΥΤΌ. Άμα ήθελα, κάτι άλλο, τραστ μι, θα το έλεγα. Το χειρότερο, ΔΕΝ δίνουν δείγματα. Σού δίνουν μερικά, ΜΌΝΟ όταν έχεις κάνει λογαριασμό μεγάλο. ΛΑΘΟς. Γιατί αυτή που αγοράζει πολλά, είναι ήδη φαν. Σκοπός είναι να αποκτήσεις άλλη μια.

Αναγνωρίζω ότι η δουλειά της πωλήτριας, δεν είναι εύκολη. Πολλές ώρες ορθοστασία και διάφοροι περίεργοι τύποι και κυράτσες που ζητάνε τα ακατόρθωτα ή τα πιο αστεία πολλές φορές. Όμως επειδή τα καλλυντικά, τα οποία παρεπιπτόντως δεν είναι φθηνἀ, και για πολλές αποτελούν έναν τρόπο αναπτέρωσης του ηθικού αλλά και ένα χόμπι (σαν τον πασατέμπο), θεωρώ ότι πρέπει να ξέρεις πώς να τα πουλάς. Έχω ψωνίσει, στο Λονδίνο περισσότερο, απο όλα τα καταστήματα - Boots, Superdrug, Debenhams, House of Fraser, John Lewis, Peter Jones, Harrods, Harvey Nichols, Selfridges μέχρι και Barker's, πριν κλείσει. Αυτό που βλέπω - ελλειπής γνώση του προιόντος και μια αντιμετώπιση απίστευτη, λες και είμαστε κινητά πορτοφόλια με την πιστωτική σε πλήρη ετοιμότητα. Οι περισσότερες αποβλέπουν στο να σε οδηγήσουν σε compulsive instant buying (να αγοράσεις ένα σωρό) και ας μην περάσεις ξανά, παρά να σκεφτούν λίγο μακροπρόθεσμα - να χτίσουν σχέση με την πελάτισσα, να τής προτείνουν, να την αφήσουν να δοκιμάσει, να τής εξηγήσουν, ώστε να περνάει κάθε φορά που θέλει κάτι απο τον ίδιο πάγκο.

Σε κάποια στιγμή, πραγματικά θα ήθελα να ακούσω προτάσεις για κόρνερς καλλυντικών, μαγαζιά ή κοπέλες, οι οποίες προσφέρουν άριστη εξυπηρέτηση. Στην Αθήνα, δεν έχω ψωνίσει σινιέ καλλυντικά. Έχω περάσει απο γνωστά καλλυντικάδικα και πολυκαταστήματα τύπου Άττικα, αλλά δεν έχω ψωνίσει ποτέ. Το μόνο που έχω πάρει είναι Radiant και Seventeen και η εμπειρία μου ήτανε πολύ καλή - γνώση, άποψη (σημαντικό αυτό), εξυπηρέτηση για καλλυντικά που θεωρούνται low end, θέλω να πώ δεν είναι σινιέ.

Σε ένα πιο χαρούμενο σύμπαν - τα Debenhams λανσάρανε μια κάρτα, την Beauty Club, με την οποία μαζεύεις πόντους που μετά μπορείς να εξαργυρώσεις.



Μια ιδέα που γνωστά καλλυντικάδικα θα μπορούσαν να εφαρμόσουν και στην Ελλάδα.

Snow Bunnies

(σήμερα το πρωί)

Το στρωσε τελικά. Επιτἐλους, γιατί μια βδομάδα μάς το φερνε απο δω, μάς το φερνε απο εκεί.... Το κρύο είναι βέβαια απερίγραπτο. Σε τέτοιες περιπτώσεις - απίστευτου ψύχους, θέρμανσης που λειτουργεί στο φουλ και εναλλαγών θερμοκρασίας (μια μέσα, μια έξω) - το μόνο που θέλεις είναι να μην φαίνεσαι εξαντλημένη ή κουρασμένη (το κρύο σού απορροφά όλη την ενέργεια πραγματικά). Το ζητούμενο είναι να δείξεις ότι δεν έχεις πέσει σε χειμερία νάρκη, ότι θες να είσαι στο γραφείο, και όχι στο σπίτι πίνοντας ένα τσαγάκι, ότι όλα πάνε μια χαρά.

Δεν έχω ξηρό δέρμα, αλλά αυτές τις μέρες, βλέπω ότι όσες στρώσεις κρέμας και να βάλεις δεν είναι αρκετές. Έχω πραγματικά πλακωθεί σε ενυδατικά σέρουμ, μάσκες και κρέμες, που δίνουν μια αίσθηση ότι έχεις ανεβάσει τα επίπεδα ενέργειας και είσαι πολύ χάπυ, πχ με τη Hydra Zen της Lancome, κάτι δείγματα του νέου Genifique, αλλά και με το Super Aqua Serum της Guerlain, το οποίο τώρα δείχνει την αξία του.
Για βράδυ έχουμε έκτακτο παράρτημα -Primordiale Nuit μπάι Lancome. Για κρέμα ματιών, βάζω τη Hydra Zen eye cream, ένα ελαφρύ ζελ που ανακουφίζει τα μάτια, μιας και κάθε πρωί απο το κρύο, ξυπνάω πρησμένη (έλεος). Σε γενικές γραμμές, είμαι ευχαριστημένη - απαλή, ξεκούραστη επιδερμίδα κάθε πρωί και λιγότερο πρήξιμο.

Για το σώμα - και εδώ ακολουθώ την ίδια μαξιμαλιστική προσέγγιση - όσο πιο πολλά, τόσο πιο καλά. Μαζί με την αγαπημένη Apivita (σύκο με αλόη), βάζω και το ξηρό λάδι της Guerlain. Δεν έχω δοκιμάσει ωραιότερο λάδι - ταξιδιάρικη μυρωδιά λωτού, απίστευτη υφή (μπορεί να έχει shimmer, αλλά δεν φαίνεται καθόλου, ούτε λερώνει τα ρούχα), απλώνεται τέλεια και στεγνώνει σε δευτερόλεπτα (ιδανικό για ανυπόμονες). Το αποτέλεσμα? Baby soft skin.

Για τα χέρια, βάζω La Claree, μια βιολογική μάρκα απο τους ιδρυτές της L'Occitane (ενυδατώνει ωραία, χωρίς να αφήνει ίχνος λιπαρότητας ώστε να μην μπορείς μετά να πληκτρολογήσεις στο κιμπορντ).

Όσον αφορά το μέικ απ, ακολουθώ το ακριβώς αντίθετο - μίνιμαλ πράγματα. Άλλωστε αυτό που θέλεις είναι να δείχνεις ξεκούραστη με έμφαση σε προιόντα που δίνουν χρώμα, αλλά ταυτόχρονα φωτίζουν την γκρίζα και κίτρινη επιδερμίδα. Εδώ πχ αναμειγνύω το ματ μεικ απ της Colour Copy Deborah με το πιο κρεμώδες και φωτεινό Resilience Lift Extreme της Estee Lauder. Τελειώνω με την Poudre Douce της Chanel στο χρώμα 30 Rosee. Είναι μια πούδρα που δίνει λάμψη και φως στην βαρετή χειμωνιάτικη επιδερμίδα. Το καλοκαίρι πχ αν την φορέσεις, θα φαίνεσαι σίγουρα ιδρωμένη αλλά τώρα το χειμώνα, δεν την αποχωρίζομαι ποτέ. Κάνει θαύματα, πραγματικά. Το αποτέλεσμα είναι σικ και διακριτικό(δηλαδή μην φανταστείτε λάμψη 'χριστουγεννιάτικο δέντρο').

''Αγαπημένο μου shimmer''
Φωτεινότητα και λάμψη είναι το ζητούμενο και στα χρώματα, με απαλές (χλιαρές σε παλιότερο ποστ, αλλά σε αυτό το κόντεξτ του ψύχους γράφουν ωραία) σκιές απο την παλέτα Dior (059 Pearl Glow -την φυστικί και ροζ, στα δεξιά), αλλά και ροδακινί μάγουλα (Dior 839 Rose Vintage - την μεριά με το shimmer).
Στα χείλια, απαλό μωβ (Inika, μια βιολογική μάρκα, σε Dusty Mauve, αλλά και Dior Addict Rose Broderie 663, συνδυασμένο με γκλος Radiant 48 Pink Pearl)για διακριτική λάμψη.


Όχι, δεν έχω πέσει σε χειμερία νάρκη. Είμαι απλώς hypnose-τισμένη.

Όλοι οι καλοί χωράνε

Γενικά δεν ειμαι φαν της παλέττας γιατί τις περισσότερες φορές έχουν συνδυασμούς άκυρους, δηλαδή χρησιμοποιείς μόνο μια σκιά ή ἐνα κραγιόν και τα υπόλοιπα πάνε χαράμι. Απο την άλλη, δυστυχώς ''σκοτώνουν'' το κίνητρο να αγοράσεις και άλλα καλλυντικά, γιατί τα έχεις όλα (και κραγιόν και σκιές) μαζεμένα σε μια παλέττα. Δηλαδή δεν μπορείς να δικαιολογήσεις παραπανίσιες αγορές.

Βέβαια κάτι γενέθλια, κάτι γιορτές, ορίστε τί έχω....
1. Elizabeth Arden, απο πρόπερσι τα Χριστούγεννα.

Η μάρκα δεν μου αρέσει σε γενικές γραμμές και δεν θα αγόραζα ποτέ τίποτα. Βέβαια η παλέττα με έχει κάνει να αναθεωρήσω. Οκ η συσκευασία δεν είναι το φόρτε της -- κανένα charm βρε παιδί μου - αλλά το περιεχόμενο είναι. Μπορεί οι σκιές να μην κάνουν εντύπωση, αλλά έχουν φοβερή υφή, στρώνουν απίστευτα, είναι ιδανικές για διακριτικά λουκ -παρόλο που μπορεί να φαίνονται έντονες δεν είναι- και όχι λουκ τύπου Tommy G (απλώς δείτε τους καταλόγους τους) και οι συνδυασμοί είναι απίστευτοι στο application. Αγαπημένα μου αυτή τη στιγμή το χρυσοbeige (golden) με το πράσινο shadow(τρίτο απο αριστερά). Κολακεύουν όσες έχουν ανοικτόχρωμα μάτια. Μπόνους - μου αρέσει που είναι όλα συνδυασμένα , οι σκιές με τα ρουζ - κάνουν τη ζωή μου ευκολότερη.

2. Nars 15.
Δυστυχώς η φωτό δεν είναι καλή. Οι σκιές δεν είναι γκρι, αλλά καφε-μπεζ και σαμπανιζέ....Περιέχει αρκετά μπεστ σέλλερ, πχ το ρουζ orgasm, το multiple south beach, τις σκιές abyssinia, alhambra....και κάποια κόκκινα κραγιόν manhunt, down below, τα οποία οκ για μένα είναι πολύ έντονα. Βέβαια τι θα περίμενε κανείς απο ''εορταστική'' παλέτα (για την δεκαπενταετία του Francois Nars) νιουντ και άχρωμα πραγματα?? Όχι. οι σκιές δεν μου αρέσουν όμως. Έχουν πολύ shimmer και είναι πολύ περλέ, μοιάζουν σαν τις σκιές Dior, που είχα περιγράψει σε παλαιότερο ποστ, αλλά βιάζομαι για να βάλω λινκ. Δυστυχώς περλέ σκιές = καταραμένα 80s....Τα κραγιόν απο την αλλη είναι οκ αλλά γιατί πχ δυο κόκκινα?? Δεν μπορώ να πώ ότι μου αρέσει ιδιαίτερα.

Tea Time

Καλά επειδή απο το πολύ κρύο, το λιπγκλος έχει γίνει σαν σοβάς (παγώνει τόσο πολύ πάνω στα χείλια που γίνεται κόλλα) και η Λανκόμ μάσκαρα έχει μαδήσει απο τις -2 θερμοκρασίες, λέω να βράσω κάνα τσάι, μέχρι να συνέλθω. (Πραγματικά κάθε μπιούτι συνήθεια έχει διακοπεί, λόγω του κρύου. Μιλάμε, ούτε κρέμα δεν μπορώ να βάλω γιατί ΠΑΓΩΝΩ.)



Ένας Λάγκερφελντ στο φλυτζάνι είναι ότι πρέπει.

Αγαπημένε Sakis

Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης καθιερωμένης εξόρμησης σε γειτονικό supermarket, έπεσα πάνω σε αυτό.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά την μάρκα Sakis Siropiasta, την βρήκα πολύ εμπνευσμένη και λίγο εξωτική θα έλεγα. Με αφορμή αυτό το φοβερό γεγονός, αυτήν την ακόμα πιο φοβερή ονομασία, αλλά και την αγάπη που έχω για τα γλυκά, θα ήθελα να κηρύξω την έναρξη μιας νέας κατηγορίας προιόντων, η οποία συνοψίζεται στο εξής - γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια, ''να και κάτι καλό, γουάου, έκλεισα ως beauty addict''. Ιδού μια λίστα απο προιόντα τα οποία θεωρώ ότι αποτελούν μια μικρή επιτυχία απέναντι στην πρόκληση της ύπαρξης. γιες.

1. Sakis Siropiastο βραβείο απονέμεται στο... Shiseido Pureness Pore Purifying Warming Scrub. Άλλο λέει ο τίτλος, άλλο εννοεί ο ποιητής - δηλαδή καμία σχέση με σκραμπ που θερμαίνει. Αλλά μην πτοείστε. Είναι ένα απο τα καλύτερα ή ίσως το καλύτερο σκραμπ που έχω δοκιμάσει - έχει τέλειους μικροσκοπικούς κόκκους που καθαρίζουν εις βάθος και κάνουν την επιδερμίδα απίστευτα απαλή. Δεν προκαλεί ΚΑΝΕΝΑΝ ερεθισμό. Είναι απίστευτο, πραγματικά. (Δεν θα έλεγα το ίδιο για το cleanser της ίδιας σειράς, το οποίο δημιουργεί ένα αίσθημα ότι ''τραβάει'' η επιδερμίδα μετά, άσε που σου κάνει ένα νιπτήρα χάλια, πχ αφήνει υπολείμματα όπως το σαπούνι).

2. Sakis Siropiastο βραβείο στην λοσιόν για ξηρά δέρματα της Diadermine και το ζελέ καθαρισμού της Johnson's. Η λοσιόν, την οποία πήρα απο το Παρίσι για 6 ευρώ απο σουπερμάρκετ τύπου lidl, είναι πολύ δροσιστική, δεν δημιουργεί ερεθισμούς και καθαρίζει βαθιάαααααα. Παρόλο που ενδείκνυται για ξηρά δέρματα, θεωρώ ότι είναι πολύ καλή ακόμα και για λιπαρά, γιατί δεν περιέχει αλκοόλ, που σημαίνει ότι δεν ξηραίνει και δεν ερεθίζει. Το ζελέ, επίσης πολύ καλό και ''συφερτικό''. Δεν δημιουργεί ερεθισμούς. Αφαιρεί τέλεια το μακιγιάζ.

3. Sakis Siropiasto βραβείο....Lipliners - Mac creamola, Radiant Hazelnut, Seventeen 03 Natural. Το μολύβι χειλιών το ανακάλυψα πρόσφατα (32), γιατί πάντα ταμπονάριζα το κραγιόν ή το έσβηνα με το δάχτυλό μου για πιο φυσικό αποτέλεσμα. Έτσι δεν χρειάστηκε ποτέ να αγοράσω ένα. Το θεωρούσα μάλιστα πεταμένα λεφτά. Μετά απο ενδελεχή αυτοψυχανάλυση, συνειδητοποίησα ότι δεν το είχα σε εκτίμηση. Μου έφερνε πχ στο νού κάτι τέτοιο....όμως είναι φοβερό το πώς αλλάζει ο άνθρωπος. Με τα χρόνια, δυστυχώς, το περίγραμμα των χειλιών θέλει μια τόνωση όσο να ΄ναι, ένα κάτι (δεν είναι μύθος). Το μολύβι είναι ο καλύτερος τρόπος για διορθώσεις τυχόν ατέλειες, ενώ οι παραπάνω αποχρώσεις είναι ιδανικές για ένα φυσικό πάντα αποτέλεσμα.

4. Sakis Siropiasto βραβείο στο άρωμα Ginger Essence της Origins. Το ανακάλυψα σε άρθρο της αγγλικής Vogue όπου το ανέφερε γνωστή buyer, λέγοντας πώς μάλιστα ψέκαζε και το γραφείο της με αυτό για περισσότερη έμπνευση (ψώνιο). Τί να πώ για αυτό το άρωμα? Φρέσκο, αισιόδοξο....αυτή η μυρωδιά λεμονιού και πιπερόριζας σού δίνει πραγματικά ενέργεια να ανταπεξέλθεις με περισσό κουράγιο απέναντι στην βλακεία και τις δυσκολίες της καθημερινότητας.......Bring it on, πραγματικά.

5. Sakis Siropiasto στην κρέμα ματιών Dior Capture Totale. Ελαφριά, ενυδατική, δεν δημιουργεί αντιαισθητικά σπυράκια, αποτελεσματικότατη, ειδικά μετά απο ξενύχτι. Δυστυχώς δεν έφταναν τα λεφτά και αναγκάστηκα να πάρω ένα δείγμα...

6. Sakis Siropiasto στην μάσκαρα της Lancome, Hypnose Drama Top Coat silver shimmer 014. Ότι πιο ευφυές έχω δεί - μια μάσκαρα που χαρίζει λάμψη στις βλεφαρίδες. Υποτίθεται ότι την χρησιμοποιεί κανείς πάνω απο την κανονική μάσκαρα, αλλά και απο μόνη της, δίνει εξίσου απίστευτα αποτελέσματα. Έχει πολύ ωραίο βουρτσάκι που πιάνει όλες τις βλεφαρίδες, δίνει όγκο (ειδικά άμα έχεις κοντές βλεφαρίδες, όπως εγώ), και το καλύτερο, δίνει μια ασημένια λάμψη στο βλέμμα, σε σημείο που δεν χορταίνεις να αυτοθαυμάζεσαι (είναι στάνταρ ότι στις σκοτεινές τουαλέτες του μπαρ, θα μαγευτείς με το πόσο πολύ λαμπυρίζουν οι βλεφαρίδες σου). Ένα φοβερό προιόν για τις γιορτές. Σε βάζει πραγματικά στο mood...απο ένα μήνα πριν. Δεν είναι λίγο.

Spot Stop

Η εβδομάδα που μάς πέρασε ήτανε γεμάτη - δουλειά, πολλά επαγγελματικά ιβέντς λόγω Χριστουγέννων (ναι αρχίσαμε απο τώρα) και φυσικά κούραση, κακή διατροφή και όλα τα παρελκόμενα. Ξέρουμε τί συνεπάγετε αυτό - σπυράκια. Επειδή όμως των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, είπα να πάρω τα μέτρα μου αυτή τη φορά και να αντικαταστήσω την ενυδατική με την Diacneal της Avene. Σύμφωνα με τα αναγραφόμενα, η εν λόγω κρέμα ενδείκνυται για την καταπολέμηση της ακμής, δίνοντάς παράλληλα stin epidermida μια ομοιόμορφη και λεία όψη (aaa oraia ksekinisame simera). Επειδή γενικά την τάση για σπυράκια την έχω - με το παραμικρό ας πούμε, βγάζω και ἐνα - εδώ και δυο εβδομάδες που την χρησιμοποιώ, φτου να μην το ματιάσω δεν έχω δεί τίποτα, παρόλο που κοιμάμαι αργά και λίγο, παρόλο που έχω να φάω φρούτα εδώ και καιρό. Γενικά βρίσκω πώς έστω προληπτικά, τήν έκανε τη δουλειά της.

Ίσως, η μυρωδιά της Dianceal να μην είναι και τόσο ευχάριστη (πολύ φαρμακίλα θα έλεγα), ή να έχει ένα περίεργο κίτρινο χρώμα, που μοιάζει σαν κόλλα, παρόλα αυτά απλώνεται πολύ ωραία στο δέρμα, δεν το ξηραίνει, όπως παρόμοιες κρέμες, αλλά του δίνει μια ματ όψη. Ένα πολύ καλό προιόν θα έλεγα. Μαζί με το γνωστό σπρέι της ίδιας σειράς (ειδικά για καλοκαίρι), θα τα έβαζα στην κατηγορία must buys.

Teal-total

Υπέκυψα στον πειρασμό.

..και αγόρασα το γνωστό μας Ski teal we drop της OPI. Κάτι συμβαίνει τις τελευταίες σεζόν με τα σκούρα χρώματα και φαίνονται πολύ σικ και ιδιαίτερα τα μπλε, πετρόλ ως εναλλακτική του μαύρου. Η ποιότητα της μάρκας είναι γνωστή σε όλους μας (μάλιστα τα προτιμώ απο τα essie και λόγω συσκευασίας, μιας και βρίσκω ότι το στρογγυλό μπουκάλι ειναι πιο φιλικό). Εδώ θα βρείτε διάρκεια, γυαλάδα, ενδιαφέρον χρώμα και καλή υφή. 4 σε 1.
Όταν το δοκίμασα, κοίταζα συνέχεια τα δακτυλά μου με απορία. Κάτι δεν μου πήγαινε. Ενώ είναι ένα ιν χρώμα, είναι απο αυτά που ταιριάζουν καλύτερα στους άλλους παρά σε μένα. Μου φάνηκε πολύ σκούρο, αλλά και κάπως ''επιθετικό''. Πιστέυω είναι ιδανικό χρώμα για εμο κοπέλα -αγόρι. Δεν έχει κάτι το μυστηριώδες, σαγηνευτικό ή σικ όπως έχουν τα σκούρα καφέ ή δαμασκηνί βερνίκια του χειμώνα. Απο την άλλη βρήκα ότι είναι απαραίτητο να φορἀς ιδιαίτερα αξεσουάρ, όπως ένα τεράστιο δακτυλίδι, για να το αναδείξεις, αλλιώς μού φαίνεται τελείως ''γυμνασιακό''. Όπως και να έχει μου φάνηκε σκοτεινό, απαισιόδοξο και άκομψο. Δηλαδή εάν φόραγα μαύρο βερνίκι, ένα και το αυτό. Όταν δε ξέβαψα τα νύχια μου, εκεί έγινε μάχη. Κατάφερα να τελειώσω μισό μπουκάλι ασετόν όχι γιατί δεν έβγαινε εύκολα, αλλά γιατί στο ξέβαμα, το βερνίκι λέκιαζε και τα δάχτυλα. Με λίγα λόγια, όχι κάτι ιδιαίτερο ή οριτζιναλ όπως για παράδειγμα εκείνο το Particuliere (taupe) της Chanel, που ενώ έχει φορεθεί πολύ, κάθε φορά που το βλέπω, ζηλεύω. Κάνει τη διαφορά, γιατί είναι modern classic.

Της Παρασκευής χαρά και της Δευτέρας λύπη.

Αυτό μού λέει η μαμά μου, πάντα γελώντας βέβαια, όταν κοκορεύομαι για το μπίζνες μυολό μου όσον αφορά το σόπινγκ....''κοίτα τη αγόρασα και μάντεψε πόσο έκανε'' (τουτέστιν ΘΕΟΣΤΑΛΤΗ ΠΡΟΣΦΟΡΆ)....Η μαμά μου είναι κλασσική μαμά, που ψωνίζει δυο φορές το χρόνο και πάντα η αγορά θα είναι διαχρονική, ποιοτική, για αυτό και δεν πιστεύει ότι το φθηνό είναι καλό (ή και οικονομικό). Η ίδια έχει ρούχα αλλά και διάφορα πράγματα που κρατάνε απο τα νιάτα της, εν αντίθεσει με τις νέες (εμάς δηλαδή) που η κουλτούρα ''Ζάρας'' μάς έχει πραγματικά καταστρέψει. Με αυτήν την αφορμή, θα ήθελα να ανοίξω το κεφάλαιο ''Π. Χ. Δ. Λ'', που λέει και ο τίτλος, για προιόντα ομορφιάς, που είναι φθηνά, αλλά η χαρά τους κρατάει λίγο (= είναι χάλια σε απόδοση).

Ανοίγω με το εξής -



Έχω δοκιμάσει δυο τρεις μάρκες στην Ελλάδα (καθότι στην Αγγλία δεν υπάρχει ως προιόν, λες και όλες είναι γεννημένες με αψεγάδιαστη επιδερμίδα/πάντως γενικά εδώ το φοβούνται το extraction σε σχέση με την ελλάδα, που η αισθητικός θα το κάνει και αν δεν της το πεις), αλλά οκ το αποτέλεσμα είναι hit and miss. Άλλες φορές πιάνει, άλλες όχι. Γενικά δεν καθαρίζει εις βάθος τα στίγματα και πολλές φορές κολλάει στη μύτη μου. Κάνει 5 ευρώ.

Και συνεχίζω,



Έχω βγάλει απο το καλοκαίρι κάτι πανάδες στη μύτη μου και όπως είναι φυσικό, είπα να τη δοκιμάσω. 3 ευρώ για τέσσερις χρήσεις είναι πολύ καλό κατά τη γνώμη μου (αν θυμάμαι καλά 3 ευρώ κάνουν δυο συσκευασίες) και μιας και είχα δοκιμάσει σκραμπ ελιάς και μάσκα καρότου, (τη δεύτερη ειδικά την προτείνω ανεπιφύλακτα για ενυδάτωση και λάμψη), σκέφτηκα just do it. Δεν ξέρω πόσες πρέπει να δοκιμάσεις για να δείς αποτέλεσμα (3764743735657??), αλλά γενικά πήρα δυο τρείς και δεν είδα τίποτα φοβερό, όπως είδα πχ. με το καρότο. Καμία λεύκανση. Επίσης τσούζει σε κάποια σημεία, τα οποία είναι ίσως ξηρά. Γενικά λόγω των οξέων προκαλεί μια ευαισησία. Την επόμενη φορά ας πρόσεχα με τον ήλιο.

Το Νησί

Περιμένοντας με ανυπομονησία το τρίτο επεισόδιο της αγαπημένης μας τηλεοπτικής σειράς (πάλι θα πέσει κλάμα), μου ρθε φλας για το δικό μου island product item: δηλαδή αν είχα ξεμείνει σε ένα νησί ή αν έπρεπε να πάω σε ένα απομονωμένο μέρος, ποιό θα ήταν το must have μέικ απ προιόν που θα είχα σίγουρα ή θα έπαιρνα μαζί μου?? Το ρουζ, δίχως άλλη σκέψη. ΄Εχω πάνω απο 20 καθότι, ότι ευχαρίστηση παίρνει η Κάρι Μπραντσω απο τα Μανόλος, εγώ την παίρνω απο τα ρουζ. Είναι εκείνο το προιόν το οποίο φωτίζει αλλά και δίνει ένα νορμάλ σχήμα στο πρόσωπο μου (τουτέστιν ζυγωματικά), μιας και είμαι στρογγυλοπρόσωπη - χωρίς το ρουζ, νοιώθω πραγματικά ''γυμνή'' (σικ). (Τώρα βέβαια που τα βλέπω όοοοολα στη σειρά, σκέφτομαι πόσα ρουζ μπορεί πια να έχει κανείς, έλεος...)

Τι περιλαμβάνει η λίστα?
Chanel Reflex+Fandango, Laura Mercier Wild Bouquet, Bobbi Brown (den thimamai), Shiseido Soft Orange+Rosy Beige, Clarins (discontinued), Korres Coral, Clarins Rasberry, Mac Pink Swoon+Dame, Dior Dentelle, κάτι απαίσια Givenchy etc etc....










Οι νικητές για μένα όμως είναι τα δυο επόμενα - Radiant Peach 125 και Seventeen 42 Shining Finesse.




Το πρώτο φαίνεται έντονο, αλλά δίνει ένα φοβερό χρώμα σε χλωμές, κιτρινιάρικες επιδερμίδες (σαν την δική μου ή στο πιο κομψό NC20) χωρίς να φαίνεται υπερβολικό. Μου αρέσει να το συνδυάζω με καφετιά/νιουντ ματ κραγιόν. Αν και φαίνεται έντονο, δεν είναι. ΑΝτιθέτως φοριέται και το χειμώνα. Καλή υφή και φοβερή διάρκεια (και δεν το λέω επειδή είναι ελληνική μάρκα -αν δεν παινέψεις το σπίτι σου κτλ....)

Το δεύτερο ανήκει πια στο δικό μου Χωλ οφ Φέιμ, για να μην πω ότι είναι το καλύτερο έβερ...ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΑΛΛΟ. Ταιριάζει με πολλές αποχρώσεις κραγιόν, έχει πολύ καλή διάρκεια, έχει επίσης λίγο shimmer, χωρίς όμως να είναι έντονο λες και έχεις ιδρώσει, και ένα φοβερό ροζ-δαμασκηνί χρώμα να το πω, δεν ξέρω πώς να το πω. Βρίσκω όμως ότι αν έχεις επιδερμίδα NC20 και καστανό μαλλί, είναι φανταστικό. Είναι το χρώμα μου, πως να το πω. Το αποτέλεσμα είναι απίστευτα φυσικό και κολακευτικό. Τελικά η ευτυχία είναι πολύ πιο κοντά μας απο όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Δίπλα μας. Στη Seventeen.

Rosa Centifolia

Περνώντας τις προάλλες απο το κατάστημα της Annick Goutal, δεν μπορούσα να μην αντισταθώ σε αυτό. Το χάζεψα, το μύρισα, το έβγαλα φωτογραφία, χαζολόγησα και άλλο και μετά σκέφτηκα ότι μάλλον πρέπει να πάω πίσω στη δουλειά. Ο γνωστός οίκος λάνσαρε ένα νέο άρωμα το Rose Splendide, με βάση το τριαντάφυλλο (συνδυασμένο με ολίγο τί από αχλάδι και μανόλια), ἐνα άρωμα που για όσους έχουν χρησιμοποιήσει τα καλλυντικά περιποίησης του οίκου είναι σήμα κατατεθέν. Ρομαντικό, ανάλαφρο, νοσταλγικό και ιδιαίτερα παραδοσιακό θα έλεγα. Είναι αυτό που λέμε solo-flower rose fragrance, δηλαδή μυρίζει τριαντάφυλλο σκέτο, τίποτα άλλο. Το αχλάδι και η μανόλια, στα αζήτητα.


Παρόλα αυτά το βράδυ άρχισα να σκέφτομαι πώς τα περισσότερα αγαπημένα καλλυντικά και αρώματα που χρησιμοποιώ τελευταία, έχουν βάση το τριαντάφυλλο. Γιατί? Εκτός απο το αγαπημένο μου λουλούδι (όχι όμως σε άσπρο ή κόκκινο ή κίτρινο, αλλά σε μώβ και σωμόν), το τριαντάφυλλο (σε ροδόνερο, ροδέλαιο, σε κρέμες) έχει μια σειρά από φοβερές ιδιότητες, όπως, είναι ιδανικό για την ευαίσθητη επιδερμίδα, είναι ενυδατικό, βοηθώντας στην αναδόμηση της επιδερμίδας, προσδίδει φωτεινότητα και λάμψη και η μυρωδιά του είναι αγχολυτική. Δεν είναι τυχαίο πώς έχει κάνει δυναμικό comeback τα τελευταία χρόνια. Πχ στο άρωμα της Stella McCartney 'Stella' (μου έχει τύχει να πάω σε δουλειά και συνεργάτης να μού κάνει φοβερό κομπλιμάν - ''μυρίζεις όπως η φίλη μου'' - ενώ πρωταγωνιστεί και σε πολλά πρόσφατα launches. Ίσως, στην περιποίηση να μην είναι το best thing όσον αφορά την αντιρυτιδική προστασία, σε σύγκριση με κάτι άλλα σούπερ συστατικά που υπάρχουν ίσως να υστερεί πχ, αλλά για μένα έχει μια ιδιαίτερη γοητεία, που τη βρίσκω πολύ επίκαιρη στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε (παπανούτσος στάιλ λυκειακό φλασμπακ) - την επιστροφή στις παλιές, καλές αξίες (των παλιών γυναικών), σε ένα φυσικό πρότυπο ομορφιάς αλλά και σε τρόπους περιποίησης που είναι απλότεροι, πιο αγχολυτικοί κτλ.

Τί χρησιμοποιώ αυτή τη στιγμή -

Δείγματα Annick Goutal, gel προσώπου και scrub - Το πρώτο είναι απίστευτο - καθαρίζει αποτελεσματικά και αφήνει ένα φανταστικό άρωμα τριαντάφυλλου που πραγματικά σε αναζωογονεί. Δεν μού προκάλεσε ευαισθησία. Το δεύτερο όμως με απογοήτευσε γιατί οι κόκκοι του 'έγδαραν' την επιδερμίδα μου. Το πρόβλημα και με τα δύο είναι ότι είναι πανάκριβα και ενώ μου αρέσει σε γενικές γραμμές η σειρά, η ιδέα, το γκέρλι στοιχείο, δεν μπορώ να δικαιολογήσω την αγορά τους, γιατί οκ, έχουμε δοκμάσει καλύτερα και φθηνότερα. Η κρέμα προσώπου Rose Splendide είναι ενδιαφέρουσα - δίνει απίστευτη απαλότητα στο δέρμα, χωρίς να λαδώνει, και την βρίσκω πολύ καλή και για μεικτά ή αφυδατωμένα δέρματα (την προτείνω όμως το χειμώνα).

Αφρόλουτρο Vichy (£5.50). Ένα νέο αφρόλουτρο για μας στα βόρεια (βγήκε πρόσφατα εδώ φαντάσου). Έχει ωραία συσκευασία, ωραίο λόγκο κτλ, είναι πολύ απαλό για ευαίσθητες επιδερμίδες, αλλά έχει ένα άρωμα λίγο ''κλινικό'' (Vichy είναι, θα μου πείς..τί περίμενες.)



Topicrem Eau Micellaire - Αυτό το είχα πάρει απο το Παρίσι(δυο των 500ml για 8 ευρώ, ποιός θα το πίστευε). Έχει ροδόνερο, οπότε είναι ιδανικό για ευαίσθητες επιδερμίδες. Δεν με κέρδισε, γιατί δεν αφαιρεί τέλεια το ελαφρύ μέικ απ (την μάσκαρα ειδικά), όμως είναι ευχάριστο, γιατί έχει ένα διακριτικό άρωμα, ενώ με έχει μυήσει στην ιδέα του Eau Micellaire, δηλαδή του ντεμακιγιάζ σε μορφή ''νεροὐ'', χωρίς την απαίσια αίσθηση της ""λαδίλας'' που σου αφήνουν τα διφασικά. (προτείνω όμως Lancome eau Micellaire και Bioderma Eau Micellaire.)

Guerlain Aqua Serum with Rose Dessert extract - Το έπαιζα άνετη στο στάντ, μέχρι που πήγα ταμείο και έμαθα την τιμή του (£687,857.837 - £60 - και έτσι το αγόρασα μιας και ντράπηκα να πώ ''αφήστε το, την άλλη φορά''. Ιδανικό για αφυδατωμένες επιδερμίδες (ναι και οι μεικτές υποφέρουν απο αυτό), είναι ένα σέρουμ που δίνει φρεσκάδα και έξτρα ενυδάτωση. Είναι λουξ σε όλα του - βαριά συσκευασία, έντονο άρωμα, καταπληκτική υφή. Καλό για το χειμώνα, μόνο. Διαρκεί πάνω απο 6 μήνες (με χρήση πρωί βράδυ) και μπορώ να πώ ότι είναι αρκετά αποτελεσματικό - και λάμψη και ενυδάτωση χωρίς να βγάλω σπυράκια. Για χρήση μετά τα 29 όμως, γιατί πιο πρίν είναι ''βαρύ''. Καλό όμως και ως μάσκα ενυδάτωσης.



Η νέα σειρά μέικ απ της L'Occitane είναι ότι πιο όμορφο έχω δεί. Πολύ καλές τιμές, θα έλεγα, τουλάχιστον εδώ, και πολύ ωραία συσκευασία, εμπνευσμένη απο διάφορα είδη τριαντάφυλλων. Η παλέτα δέν είναι μεγάλη, είναι όμως αρκετή για να δημιουργήσει κανείς ένα σικάτο, διακριτικό αλά English Rose λουκ σε ανοικτόχρωμες αλλά και σταρένιες επιδερμίδες. Μπόνους - τα ρουζ και οι σκιές έχουν ένα διακριτικό άρωμα αλλά και σχέδιο ΄""στάμπα'' να το πώ στο σχήμα τριαντάφυλλου. Πανέμορφα...Το άρωμα της σειράς, νομίζω λέγεται Peony, είναι ελαφρύ, διακριτικό, ωραίο για τα καλοκαίρια ή όταν έχει καλό καιρό γιατί σου αφήνει μια μυρωδιά καρύδας στο τέλος (τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα). Δεν διαρκεί όμως πολύ. 3 στα 5, θα έλεγα.



CHEAPORAMA BONUS: Ροδόνερο της Gel Flor (στα Hondos, για τρία ευρώ). Η καλύτερη τονωτική λοσιόν που έχω δοκιμάσει. Ωραία μυρωδιά, φρεσκάρει, ενυδατώνει και γενικά εάν την αδειάσεις σε συσκευασία σπρέι, την βάζεις και στην τσάντα και ψεκάζεσαι σε ώρες ανάγκης - παίρνεις ''τα πάνω σου'', χωρίς να ''κολλά'' η επιδερμίδα μετά.


Για περισσότερο αγχολυτικά αποτελέσματα - μαρμελάδα τριαντάφυλλο και macaroons.

Je ne jette rien

Άργησε αλλά έφτασε. Μερικά απο τα αγαπημένα μου κομμάτια τα οποία είναι απο πέντε έως δεκαπέντε ετών. Δυστυχώς τα περισσότερα είναι κρυμμένα, εξού και οι αντιπαθητικές τσαλάκες. Σε γενικές γραμμές πάντως είμαι λίγο λογική όσον αφορά τα ρούχα, δηλαδή δεν έχω κρατήσει τίποτα απο τα παιδικά, εφηβικά ακόμα και φοιτητικά μου χρόνια παρά μόνο ένα δύο κομμάτια. Όταν υπάρχει έλλειψη χώρου, είναι δύσκολο να είσαι συναισθηματικός. Αυτά είναι ότι πρόλαβα να σώσω απο τις διάφορες μετακομίσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων έχω χάσει ουκ ολίγα.

Φούστα Temperley,αγορασμένη απο το London Fashion Weekend. Η πρώτη σινιέ φούστα που αγόρασα με τον πρώτο μισθό στην ηλικία των 24. Είχε τότε 50 λίρες (με την παλιά τιμή της λίρας που είχε τότε 600 δραχμές= μου ήρθε εγκεφαλικό και ένοιωθα τύψεις πολλές μετά αλλά οκ η ποιότητά της είναι ασύγκριτη).


Καμηλό σακάκι Burberry αγορασμένο απο sample sale πριν απο πέντε χρόνια. Μόνο 20 λίρες. Περασμένα μεγαλεία, βέβαια - τώρα βλέπω τις ατέλειωτες ουρές στα sales τέτοιου είδους και την κάνω με 1000.


Η beauty editor έβαλε το λευκό πουκάμισο, εγώ βάζω την φούστα της παρέλασης. Χρονολογείται απο την δευτέρα λυκείου (αρχαία) και είναι Artisti Italiani (απίστευτη ποιότητα)

Προσωπικό vintage - πουκάμισο της μητέρας μου, που αγαπώ πολύ και κρατά ακόμα το άτιμο (άσε που σιδερώνεται ΠΟΛΥ εύκολα). Μπόνους - η ετικέτα μοντέλ ντε παρίς, αγορασμένο όμως απο αγαπημένη μπουτίκ της μαμάς μου στου Ζωγράφου στα ένδοξα 80ς.




Παπούτσια Rupert Sanderson, πάλι αγορασμένα απο sample sale. Τα πράσινα είναι τουλάχιστον πέντε χρόνων, τα άλλα ίσως τριών, αλλά αποτελούν προσωπικό ρεκόρ γιατί ακόμα αντέχουν. (Χαλάω παπούτσια στο χρόνο)



Διάφορα φω κοσμήματα - Anna Lou of London, Χριστίνα Δάρρα, Κατερίνα Ψωμά, καρφίτσα απο μια αγορά ό,τι να ναι, σκουλαρίκια πολυέλαιοι απο Accessorize, όλα τουλάχιστον απο το 2003-2004. Το βραχιόλι στην τελευταία φωτό είναι απο εκδρομή με το λύκειο στην Ύδρα (φοβερό φλαςμπακ).






Μερσί για την πρόσκληση Γλαύκη και Beauty Editor.