''Αχ Πατρίδα μου Γλυκειά''

Λοιπόν ξεχάστε την κίτρινη σκιά και το πορτοκαλί/κοραλί κραγιόν, η μεγάλη τάση του καλοκαιριού είναι η πατριδολαγνεία. Το διάστημα που ήμουνα Αθήνα για τις καθιερωμένες διακοπές του Πάσχα, δεν υπήρχε βιτρίνα μαγαζιού που να μην είχε αυτοκολλητάκι με την ελληνική σημαία και το σλόγκαν ''made in greece'', πωλήτρια που να με κυνηγούσε με την δικαιολογία ε πάρτε το, γιατί είναι και ελληνικό προιόν, και το αποκορύφωμα?? Ο Χόντος, εκτός απο το αφιέρωμα στην Ελλάδα στο περιοδικό του, είχε αναρτήσει σε κάθε μαγαζί κάτι τεράστιες γαλανόλευκες σημαίες λές και γιορτάζαμε την 25η Μαρτίου. Θα μου πείτε με αυτά που γίνονται, την πτωτική τάση της αγοράς, την μέχρι τώρα ξενομανία μας, ε λογικό είναι να γίνει μια τέτοια προσπάθεια, να πειραχτούν λίγο οι ευαίσθητες χορδές μας μπάς και ανοίξουμε το πορτοφόλι μας και αγοράσουμε γκρικ πρόντακτ, αλλά ρε παιδιά μια μέση λύση δεν υπάρχει? Είπαμε αγαπάμε την πατρίδα τη γλυκειά (απο άρθρο σε περιοδικό του Χόντου), τη στηρίζουμε, αλλά όχι και έτσι. Δεν μου άρεσουν αυτά τα εξτρίμ πατριωτικά. Τέλος πάντων, με τα πολλά, μπήκα και εγώ στο κλίμα (είμαι ελληνίδα και ψωνίζω ελληνικά) και έκανα αγορές που μπαίνουν σε αυτήν την νέα ενότητα, της ''πατριδολαγνείας''. Τελικά τα πολλά σημαιάκια έκαναν τη δουλειά τους. :P Πρώτη αγορά, γιατί ακολούθησαν και άλλες, αυτό -

Ναι, ναι. Έψαχνα για ένα φθηνό άρωμα, ( το τί αρνητικά σχόλια πήρα για το τωρινό μου ακριβό άρωμα YSL La parisienne -επικρατέστερα ότι ''μυρίζω σαν γιαγιά, σαν θεία κτλ'') και τυχαία έπεσε το μάτι μου στην Μυρτώ. Τι τυχαία?? Βασικά στα ράφια (του χόντου απ''όπου την πήρα), ήταν στο κάτω κάτω μέρος, άρα έπρεπε να ψάξεις, σκύψεις. Η Μυρτώ είναι μια κολώνια που είχα σαν παιδί και που έβαζα σε πάρτυ και γιορτές, το πρώτο άρωμα που μού πήραν οι γονείς μου. Πρέπεί να την έχουν ξανα ανακαλύψει και άλλοι γιατί πραγματικά είχε μείνει ένα μπουκάλι Λεμόνι και ένα Λεβάντα. Το Λεμόνι δεν μου άρεσε τόσο, άσε που είχα πάρει μια παρόμοια απο Τουρκία, αλλά όταν μύρισα τη Λεβάντα??? Ε, εκεί έμεινα. Εμένα η λεβάντα δεν μου αρέσει. Με ζαλίζει, τη βρίσκω κοινότυπη, καλή για να σκοτώνει το σκώρο και άλλα τέτοια σέξυ, αλλά όταν άνοιξα το μπουκάλι, πραγματικά, νόμιζα ότι σκόνταψα πάνω ή ότι πέρασε απο δίπλα μου, γοητευτικός άντρας και μάλιστα φρεσκοξυρισμένος, πχ σαν να πέρασε δίπλα μου ο Σταύρος Θεοδωράκης για να γίνω πιο συγκεκριμένη (εσείς βάλτε όποιον θέλετε στο ''γοητευτικός άντρας''). Είχε δηλαδή μια καθαρή (έχει την μυρωδιά που αφήνει στο μπάνιο ο καλός σας αφού ξυρίζεται), μια masculine, αρσενική γοητεία, και ναι θα το πώ, είναι ''ξεσηκωτική'' και σέξυ, παρόλο που έχει μια χαριτωμένη ''κοριτσίστικη'' συσκευασία. Εντάξει δεν έχει μεγάαααλη διάρκεια, αλλά μετά απο ένα μπάνιο είναι απίστευτη για ένα φρεσκάρισμα, ειδικά όταν έχει ζέστη, μια ιδέα αρώματος σαν να σας έχει αγκαλιάσει το έτερο ήμισυ ή ένας αγαπημένος σας άνθρωπος και έχει αφήσει πάνω σας λίγο απο το άρωμά του ως υπενθύμιση. Ελπίζω να μην ακούγομαι γελοία, αλλά όλα αυτά πραγματικά περνάνε απο το μυαλό μου κάθε φορά που την βάζω και νομίζω ότι για 4,80 ευρώ (απο Χόντο, ο γνωστός με τα σημαιάκια) είναι πραγματικά κάτι παραπάνω απο μια ευχάριστη έκπληξη.