Βασικά πήγαινα στα Mac για να τεστάρω το Girl about Town και το Morange, αλλά είχε κόσμο και έτσι έκανα μια στροφή 180 μοιρών και κατευθύνθηκα στα Illamasqua (το οποίο ακούγεται λες και έχει βγει απο βιβλίο του Τόλκιεν). Έχει όμορφα έντονα χρώματα στα κραγιόν, μοναδικές μεταλλικές κρεμώδεις σκιές και οκ τιμές, πάνω κάτω ίδιες με τα mac. Βασικά θα τα περιέγραφα ως τα εκκεντρικά αδελφάκια τους, γιατί προτείνουν έντονα μεν λίγο πιο extreme δε look, όπως αυτό
Εμένα με ξέρετε τώρα (βλ. Peacocky), δεν λέω όχι σε ένα μπλε κραγιόν (για το βράδυ πάντα με totally bare face), αλλά τελικά πήρα ένα σκούρο σωμόν να το πω, το Brink, και ένα μολύβι κονσίλερ.
Το κραγιόν που μου θυμίζει την έκφραση on the brink of collapse (στο χείλος της καταστροφής, παρακμιακό όνομα τελείως) είναι ζεστό, ματ αλλά δεν ξηραίνει τα χείλη και θα έλεγα ότι απλωμένο δεν φαίνεται και τόοοσο έντονο, όπως πχ φαίνεται το Morange της Mac. Μπορείτε όμως να ''δυναμώσετε'' την ένταση βάζοντας κονσίλερ στα χείλια, ή να την ''ελαττώσετε'' απλώνοντάς το με πινέλο και μετά να το ταμπονάρετε με τα δάχτυλα. Έτσι θα έλεγα ότι πολύ εύκολα φοριέται και για πρωί και είναι πολύ ωραίο για κοκκινοκάστανες συνδυασμένο με λίγη μπρονζέ επιδερμίδα (ή με τερακότα της γκιρλέν). Το κονσίλερ ο πωλητής μού το πρότεινε ως μέθοδο διόρθωσης του περιγράμματος των χειλιών, δηλ. πώς να τα κάνετε να φαίνονται τεράστια - απλώς ακολουθείτε την γραμμή γύρω απο τα χείλια και σβήνετε με ένα πινέλο. Εάν δεν φοράτε σκιά, γιατί βιάζεστε τα πρωινά όπως εγώ, μπορείτε να φωτίσετε το μάτι περνώντας το καπάκι με μια γραμμή και μετά να τη σβήσετε με ένα πινέλο και πάλι.
Εντυπώσεις - Δεν ξέρω...είχα υψηλές προσδοκίες τουλάχιστον για τα κραγιόν. Το αποτέλεσμα δεν κρατάει και δεν είναι και τόσο έντονα δραματκό, τύπου άλτερ έγκο. Επίσης δεν μου άρεσε η συσκευασία. Τη βρήκα κάπως φτηνή, πλαστική, ενώ κάτι που με ξύνισε ήταν το σταντ στο πολυκατάστημα - έλειπαν κραγιόν, ήτανε κάπως βρώμικο χωρίς να έχει κόσμο. χμμμμ
