To(o) 'niche' or not to (o) 'niche'?

Σαν τυπική beauty junkie, πολλές φορές θέλω να δείχνω ''ψαγμένη''. Σε τέτοιες περιπτώσεις όλοι οι δρόμοι οδηγούν στα Space NK, κάτι σαν τα δικά μας Beauty Works, τα οποία τώρα τελευταία το έχουν ρίξει πολύ στον φυσικό τρόπο ζωής, αναδεικνύοντας μάρκες καλλυντικών που δεν περιέχουν sls ή parabens (πολύ cult αυτή τη στιγμή), συστατικά που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργίες, ευαισθησίες ή και να έχουν άλλες βλαβερές συνέπειες.

Σε μια απο αυτές τις usual επισκέψεις, το μάτι μου έπεσε σε αυτό.



Ένα ''τονωτικό'' serum (ένα κίτρινο διάφανο τζελ είναι βασικά) για το σώμα με καφείνη, παπάγια και κάτι άλλα εξωτικά συστατικά, τα οποία λέει δίνουν ένα χαστούκι στο κυκλοφορικό σύστημα και λένε ''adieu'' στη χαλάρωση. Γιατί ναι, για τη χαλάρωση το πήρα και για τον έξυπνο τίτλο, ''Sos Circulation serum''. Γενικά δεν πιστεύω σε κρέμες αδυνατίσματος ούτε σε κρέμες κατά της κυτταρίτιδας. Έχω χρησιμοποιήσει αλλά δεν νομίζω ότι βλέπεις αποτέλεσμα. Το εν λόγω προιόν όμως μου κέντρισε την φαντασία γιατί όπως μού είπε η ιδρύτρια της εταιρείας, την οποία κιόλας γνώρισα σε customer event, είναι καλό για την αντιμετώπιση της κατακράτησης υγρών, η οποία ευθύνεται, ειδικά μετά τα 30, για εκείνη την αντιαισθητική όψη φλούδας πορτοκαλιού στα μπράτσα, πάνω απο τα γόνατα κτλ. Κοινώς, ψἀρωσα, έσκασα 28 λίρες (30 ευρώ) και το δοκίμασα για 25 ημέρες, όσο δηλαδή κράτησε το προιόν.

Και εδώ βρίσκεται το ερώτημα. Είναι πάντα καλό να ψάχνεσαι? Και τί ακριβώς θα πεί cult και niche προιόν? Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ο ντόρος?

Όχι.

Στην θεωρία,εντάξει, εκεί όλα καλά. Έμαθα πχ πώς η εταιρεία Elemental Herbology ιδρύθηκε απο την ''spa consultant'' Kristy Goodger, η οποία παλιότερα δούλευε και για την Elemis, και η οποία - επωνυμία - συνδυάζει την φαρμακευτική ιδιότητα βοτάνων με την ασιατική ας πούμε εμπειρία των πραγμάτων (μού κάνει δηλαδή αρκετά Ζεν). Οκ, μέχρι εδώ όλα καλά.

Η ιδρύτρια, η οποία ήτανε συμπαθητική, μού έκανε επίσης διάλεξη ότι πρέπει να είμαι πειθαρχημένη. Να χρησιμοποιώ το προιόν δυο φορές την ημέρα σε γλουτούς, μέση και ώμους, ενώ έδωσε ιδιαίτερη προσοχή και στο γεγονός ότι δεν πρέπει να τα περιμένω όλα απο το προιόν αλλά να καταβάλλω και εγώ λίγη προσπάθεια, τουτέστιν να πίνω όπως θα δείτε, αφέψημα απο αγριοραδίκι (dandelion tea= διουρητικό), να τρώω σέλινα και ρόδια κτλ κτλ.



Οκ, ναι είναι γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει συνεργία πραγμάτων, αλλά βρίσκω πώς πολλές ''niche'' μάρκες βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. (σημ.Για εμάς εδώ στο Γιου Κει, τα φρούτα και τα λαχανικά, πόσο μάλλον τα ραδίκια, είναι πολυτέλεια). Βλέπουμε συνήθως πολύ καλή συσκευασία, πολύ καλό μάρκετινγκ μέ έμφαση σε διάφορα ''ψαρωτικά'' συστατικά που μάς δίνουν την υπόσχεση ότι θα αλλάξουμε τη ζωή μας προς το καλύτερο (θα πίνω τσάι αγριοραδικιού αντί για δέκα κούπες καφέ και θα κάνω γιόγκα κάθε μέρα), αλλά όλα αυτά στην πράξη είναι - 'συγνώμη κιόλας' - kourafeksala, πολύ κακό για το τίποτα. Εντάξει να είμαστε ανοικτόμυαλες, αλλά δεν είναι κακό οι μάρκες να είναι και λίγο ''down to earth''. Πιστεύω εντωμεταξύ ότι τέτοιες πολύ χάι ιδέες έχουν ένα ιδιαίτερο κοινό - πχ εκείνη την ημέρα στο customer event είχανε μαζευτεί ένα σωρό κυρίες και δεσποινίδες, οι οποίες ''υποφέρανε απο στρες γιατί ανακαινίζανε την κουζίνα του σπιτιού τους''. Τί προτείνει η ειδικός? Ένα αφέψημα απο αγριοραδίκι.

Εν ολίγοις, το τζελ δεν ήτανε τίποτα σπουδαίο, παρόλο που έκανα κάθε πρωί bodybrushing. Βέβαια ίσως να πρέπει να αγοράσω και δεύτερο μπουκάλι γιατί θα μου πείς 25 μέρες δεν είναι και τίποτα, αλλά έχω ενδοιασμούς. Δοκίμασα πχ ένα δείγμα με κρέμας ημέρας και ήτανε ότι πιο χάλια έχω δοκιμάσει στη ζωή μου - σαν να αγοράζατε μια κρέμα απο το σουπερμάρκετ. Θέλω επίσης να πώ ότι έχω αγοράσει και άλλες niche ψαγμένες μάρκες καλλυντικής περιποίησης, οι οποίες μάλιστα ήταν και πολυδιαφημισμένες, αλλά πια αρνούμαι να σκάσω ένα σωρό λεφτά (γιατί στοιχίζει το ψαγμένο) για κάτι που 9 στις 10 δεν έχει αποτέλεσμα, παρά μόνο δημιουργεί εντυπώσεις. Προτιμώ δηλαδή να πάρω μια κρέμα που την έχει φτιάξει η φαρμακοποιός της γειτονιάς μου και να μείνω ήσυχη.