Σκούρα τα πράγματα

Περιμένω να φύγει πώς και πώς ο παλιός ο χρόνος, μιας και ο Δεκέμβριος ήτανε λίγο περιπετειώδης. Τουτέστην, πρώτα βούλωσε ο νεροχύτης και είχαμε πλημμύρες, μετά χάλασε το πλυντήριο, πιο μετά ο σκώρος μου κατέστρεψε το αγαπημένο μου ζακετάκι (άλλη μάχη αυτή, την οποία έπρεπε να δώσω για πρώτη φορά). Όλα αυτά, εν μέσω καλεσμένων και τις αντοχές να τεστάρονται κάθε λεπτό.

Έτσι ό χρόνος μπορεί να κλείνει λίγο ''σκοτεινά'', αλλά πάντα με λίγο shimmer/glitter.

Για new age smokey eye: Lancome cherry cherie.
Μια βυσσινί σκιά, κάτι ανάμεσα σε κόμπακτ και mousse όσον αφορά την υφή, η οποία φοριέται και ως αιλάινερ, άμα θέλετε. Στρώνει πολύ ωραία, έχει διάρκεια και μια δόση λάμψης λόγω του γκλίτερ, το οποίο δεν ερεθίζει τα μάτια και δεν πέφτει μετα απο μια κάποια ορισμένη ώρα. Δουλεύεται εύκολα, αλλά καλύτερα με τα δάχτυλα κατ'εμέ, και θα έλεγα οτι είναι ιδανική και για τα πρωινά λουκ του γιορτινού Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου.
Μια σκια, σχεδόν βελούδινη και όσο πρέπει pigmented. 5 out of 5.

Για new age έντονα χείλια: YSL Golden Gloss in 36 - Ένα σκούρο καφέ γκλος με μπρονζέ γκλίτερ, το οποίο είναι σταθερότατο και με φοβερή διάρκεια (το γκλίτερ). Θα έλεγα, ιδανικό για αβάντ γκαρντ, μίνιμαλ και γκόθικ εμφανίσεις. Αρκετά ''σκληρό'' αλλά μου αρέσει και ταμποναρισμένο, μιας και αφήνει ένα σκούρο βυσσινί λεκἐ, το οποίο βέβαια δεν φαίνεται καλά στη φωτογραφία. Θα το πρότεινα για ανοιχτόχρωμες επιδερμίδες, για εμφανίσεις τύπου γκόθικ Χιονάτης. Ιδιαίτερο σαν χρώμα και το γκλίτερ καταπληκτικό, αλλά δεν μου αρέσει το πινελάκι, ενώ βρίσκω πώς έχει απαίσια γεύση, η οποία είναι λες και έχεις φάει φέτα με ρίγανη. Παρόλα αυτά, καλό για να ψαρώσουν οι άλλοι με το πόσο κουλ είστε.

Τα συνδυάζω συνήθως με το ματ ρουζ της Bobbi Brown Sand pink, το οποίο είναι αρκετά έντονο και γιορτινό.

Πάντως, λόγω των μινιμάλ καταστάσεων, θα πρότεινα ή το ένα ή το άλλο, όχι και τα δύο μαζί, δηλαδή ή έντονα χείλια με nude eye ή έντονο μάτι (με μια σκούρα σκιά μόνο, χωρίς μολύβι ή αιλάινερ όμως) με πολύ nude χείλια. Θα το ονόμαζα νεοπτωχέ γιορτινό γκλαμ, mias kai I kentriki idea einai oti tonizoume ena stoixeio tou prosopou - kanoume diladi oikonomia kai den fainomaste ipermakigiarismenes. Εννοείται ότι η επιδερμίδα είναι ματ και αψεγάδιαστη (δηλαδή απαιτείται ekei ligi γενναιοδωρία με το καλυπτικό μέικ απ).

Καλή χρονιά.

The Fountain

Ήθελα να αφιερώσω το σημερινό ποστ σε γιορτινό μακιγιάζ, αλλά μετά τα χθεσινά, άλλαξα γνώμη. Αν στην Ελλάδα ο κόσμος έχει αγριέψει, εδώ στο Γιου Κει μάλλον έχει αποχαζέψει.

Χθές πήγα σουπερ μάρκετ. Αφού αγόρασα τα απαραίτητα (ότι δηλαδή δεν βρήκα προμαγειρεμένο), πέρασα απο το σταντ με τα τσιγάρα. Για να είμαι ειλικρινής δεν τα πήρα για μένα (δεν καπνίζω) αλλά για το SO, που καπνίζει ασυστόλως. ''Παρακαλώ, θα ήθελα έξι γραμματόσημα και ένα μάρμπλορο γκολντ,''. Στο ταμείο, ο πωλητής μού απαντά, μετά απο σκέψη - ''Ταυτότητα''. Εγὠ -???***$$##@#@!*. Εκείνος - ''Δεν σε κρίνω για το αν καπνίζεις ή όχι, αλλά θέλω να δώ ταυτότητα.'' (H logiki oti gia na kapniseis kai na pieis prepei na apodeikseis oti eisai enilikas se pliri isxi). Εγώ -*&%$%#$#$#%$#$#. ''Δεν έχω αυτή τη στιγμή'' (την barclays debit είχα επάνω μου, η οποία δεν πιάνεται ως αποδεικτικό ότι είσαι άνω των 18 μιας και μπορεί να είσαι και 16 και να έχεις μια, και κάτι ψηλά.).'' Εκείνος ( ο οποίος ήταν σίγουρα 22) -''Δεν μπορώ να σου δώσω τσιγάρα τότε. Πολιτική της εταιρείας είναι να ζητάμε ταυτότητα απο όσους μοιάζουν (άκου μοιάζουν) 25 ή νεότεροι.'' Του λέω είσαι με τα καλά σου?? Είμαι 32 (και πέρα απο το γεγονός ότι με βάζεις να σου αποκαλύψω την ηλικία μου), είσαι τόσο μωρός ώστε να πιστεύεις ότι είμαι 22?? ΕΛΕΟς. Άσε που ζω δίπλα και έρχομαι κάθε μέρα και με βλέπετε κάθε φορά. Ξέρετε ποιά είμαι.'' ''Δεν μπορώ,΄΄ μού λέει. ''Τον υπεύθυνο,'' του κάνω. Έρχεται ο υπεύθυνος, άκρως ευγενέστατος και ήρεμος, σε αντίθεση με μένα που ήμουνα έξαλλη. Εκεί, δε, ήτανε το ζενίθ του σουρρεαλισμού. ''Ο υπάλληλός σας αρνείται να μου δώσει τσιγάρα. Γιατί? Είμαι 32, κύριέ μου. Δηλαδή τί θέλετε να έρχομαι για ψώνια με το διαβατήριο κάθε φορἀ (σημ το διαβατήριο και τin adeia οδήγησης, που δεν έχω, θεωρούνται ID) κτλ κτλ (δεν θυμάμαι τί άλλο είπα). ''Κυρία μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτα αφού αρνήθηκε να σάς δώσει. Είναι στη δικαιοδοσία του, αλλά ούτε και εγώ θα σάς έδινα. Στα μάτια μου φαίνεστε 17.'' Εγώ -&%%%$###@#@%*&*&%%$#!!!!!!.'' Του απάντησα κάτι για common sense, αλλά μάλλον δεν το είχε κανείς. Φεύγω πάω στον πολωνό περιπτερατζή. Αυτός ευτυχώς δεν με ρωτάει για ταυτότητα, γιατί τότε μάλλον θα πήγαινα τρελοκομείο αυτοβούλως. Γυρνώντας στο σπίτι, λέω στο φίλο μου, το και το. Εκείνος βέβαια γελάει, όπως κάνουν συνήθως οι άντρες σε τέτοιες περιπτώσεις και μου απαντά, ''ε δεν έχει άδικο. Μοιάζεις σαν κοριτσάκι... με τα ροζ μαγουλάκια σου..πολύ cute.'' Εγώ - !!!**&&%$##@@.

Αν θέλετε ποτέ να κόψετε χρόνια απο την εμφάνισή σας (τουλάχιστον μια δεκαετία) και δεν θέλετε να κάνετε μπότοξ, προτείνω τα εξής - το φωτεινό και ροδαλό μεικ απ που είχα κάνει χθές και το οποίο ξεγέλασε το άτιμο όλους τους άντρες της γειτονιάς μου - απο τοn SO μέχρι τον πωλητή του Tesco...




Απο την παλέτα Elizabeth Arden, παίρνουμε το χλιαρό gold και το απλώνουμε σε όλο το καπάκι. Βάζουμε το silver στο εξωτερικό του ματιού και στο κάτω μέρος. Με ένα λεπτό πινελάκι, χρησιμοποιούμε την loose σκιά silver sand 16 της Radiant σαν eyeliner, ενώ στο κάτω μέρος βάζουμε το μολύβι Colour me Blue 02 της Guerlain.




Στα μάγουλα, βάζουμε ροζ. Στα χείλη, απλώνουμε το γκλος 821 Fraise a Croquer (για χείλη στο χρώμα της φράουλας με λίγο μπρονζέ shimmer), ενώ είμαστε γενναιόδωροι με την πούδρα Meteorites της Guerlain, η οποία μάς χαρίζει μια αύρα ''αγγελική'' και άκρως νεανική (ίδιο ρίαλ αποτέλεσμα με εκείνο το φίλτρο στην τηλεόραση που βάζανε στην Σεμίνα Διγενή στο ''Κοίτα τί έκανες''). Το αποτέλεσμα είναι διακριτικό, φωτεινό και με μια δόση φρεσκάδας και lolit-esque αθωότητας. Όπως τότε που είσασταν 22 και δεν είχατε έννοιες, παρά μόνο πότε θα παραδώσετε εκείνο το essay και γιατί δεν τηλεφώνησε ο Νίκος. Τελειώνουμε με ένα μαύρο σύνολο (μπλούζα-παντελόνι) με μαύρα φλατ και μαζεύουμε τα μαλλιά μας σε ένα ατημέλητο σινιόν. Η επιτυχία είναι εγγυημένη.


*Δεν ξέρω πώς οι άντρες φαντάζονται ότι πρέπει να είναι μια 30χρονη γυναίκα - για να τη σέβονται κιόλας. Πρέπει να φορά τακούνια, να έχει ντεκολτέ, να έχει ρυτίδες γύρω απο τα μάτια και να φορά ταγιέρ?? Πόσο σπασμένη πρέπει να είναι για να δείχνει τα χρόνια της, δεν ξέρω. Σίγουρα το πώς σε βλέπει ο καθένας εξαρτάται απο το μπακγκράουντ του, τις εμπειρίες του, τις συνθήκες διαβίωσής του. Άλλο μια ''ταχταρισμένη'' 30χρονη Αμερικάνα ή Ευρωπαία και άλλο μια ταλαιπωρημένη 30χρονη Πακιστανή. Όμως μια γυναίκα όσο και να μικροδείχνει, υπάρχει κάτι στην κίνησή της, στην αύρα της που την κάνει να ξεχωρίζει απο μια 22-ή 19χρονη. Δεν το λέω υποτιμητικά, απλώς είναι κοινή λογική. Δηλαδή το να σου πουν ότι μοιάζεις τουλάχιστον 24, όταν είσαι 30+, δεν ξέρω αν είναι κομπλιμέντο.

UPDATE: Τώρα που το σκέφτομαι το άλλο θέμα που τίθεται είναι πόσο μεγαλοδείχνουν οι αληθινά νεότερες κοπέλες (15-22)....έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι τελείως

Χέρια ψηλά*

...που λέει και ο Χατζηγιάννης. Μπορεί να μην έχουμε βρεί την απάντηση σε καίρια ερωτήματα, πχ που βαδίζει ο κόσμος, αν υπάρχουν εξωγήινοι στο διάστημα, ὀμως έχουμε βρεί τη λύση για χέρια απαλά. Επειδή προσωπικά βαριέμαι το να βάζω κρέμα χεριών ανά πέντε λεπτά, μια άλλη λύση είναι μια ωραία περιποίηση ομορφιάς ειδικά για τα χέρια, την Hand Recovery απο την σειρά La Source της Crabtree and Evelyn. Ουσιαστικά, είναι ένα πήλινγκ χεριών, το οποίο περιέχει κόκκους απο αλάτι, shea butter και έλαια λεβάντας, το οποίο έχει το εξής καλό - ενυδατώνει ΤΕΛΕΙΑ τα σκασμένα χέρια.




Το έχω πολλά χρόνια και απο ότι βλέπω έχει αλλάξει η συσκευασία (εδώ το λινκ)αλλά το συνιστώ ειδικά το χειμώνα, όταν η κρέμα δεν είναι αρκετή ή όταν έχετε κάνει ''βαριές'' χειρωνακτικές εργασίες (απο κλάδεμα στον κήπο, μέχρι πλύσιμο πιάτων, λέμε τώρα). Το συνιστώ και σε άντρες, μην γελάτε, οι οποίοι πολλές φορές έχουν πολύ ''τραχιά'', ξηρά χέρια - σε ακουμπάνε και σε γδέρνουν, ένα πράγμα - και θεωρούν πολύ κοριτσίστικο το να βάλουν κρέμα χεριών. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να πάνε στο μπάνιο και να πλὐνουν τα χέρια τους. Τόσο απλό. Έχει επίσης ένα φοβερό άρωμα που θυμίζει θάλασσα, καλοκαιρινές διακοπές.....

- * ο τίτλος σε ένα δεύτερο επίπεδο, λειτουργεί και ώς εναλλακτικός τίτλος για τα γεγονότα της ημέρας (βλέπε απεργιακός κλοιός).

Μία πορτοκαλάδα απο πορτοκάλια

Σε γενικές γραμμές το σήμα κατατεθέν μου, είναι το smokey eyes/nude lips. Γενικά δεν είμαι του έντονου κραγιόν ή του γκλος. Όσο πιο nude, τόσο πιο καλά. Θυμάμαι είχαμε μια καθηγήτρια, η οποία πριν μπεί στην τάξη, έβαζε κραγιόν, πριν μιλήσει και πάλι άπλωνε άλλη μια δόση, και στο τέλος, ε...άλλη μια. Σε δουλειά να βρισκόμαστε, δηλαδή...

Τον τελευταίο καιρό, έχω ''μαλακώσει'' και έχω προσθέσει λίγο χρώμα στα χείλη. Για παράδειγμα, ενώ πριν δεν είχα διανοηθεί ποτέ να φορέσω πορτοκαλί (κάτι δεν μου πήγαινε στην NC20 επιδερμίδα μου), τώρα βρίσκω ότι είναι πολύ όμορφο και προπάντων αισιόδοξο.

Αυτά που μου αρέσουν -




Guerlain Orange Encore 121 - ένα πορτοκανελλοκεραμιδί, που λέει και η Μοιραράκη, το οποίο είναι πολύ σικ, πολύ κομψό, πολύ κάπως. Αρκετά έντονο, pigmented και σκούρο θα έλεγα. Δεν χρειάζεται να κάνετε και τα μάτια. Μόνο του, είναι αρκετό. Ωραίο για βράδυ.

Revlon Peach - το λέει και το όνομά του, ένα ζεστό κραγιόν στο χρώμα του ώριμου βερύκοκου. Πολύ ωραίο για όλη την ημέρα και με ωραία υφή.

Radiant Salmon 45 - Αν και φαίνεται έντονο, είναι ένα πολύ διακριτικό πορτοκαλοσωμόν γκλος. Πολύ όμορφο και πρωινό επίσης.

Lancome Absolu Rouge 280 - Ένα αλτέρνατιβ χρυσοπορτοκαλοnude χρώμα με λίγο shimmer.

(απο πάνω προς τα κάτω)


Mac Ravishing - Ένα πανέμορφο κραγιόν χρώματος salmon peach, το οποίο είναι ιδιαίτερα κολακευτικό για pale beauties. Είναι το κραγιόν για το οποίο έχω λάβει τα περισσότερα κομπλιμέντα btw και για αυτό το προτείνω ανεπιφύλακτα !!!! (Δυστυχώς δεν πήρε μέρος στη φωτογράφιση. ) Πολύ ζεστό και χαριτωμένο.

Προτεινόμενα ρουζ - Radiant Peach 125 ή Laura Mercier M Rose Petal για τα πιο ανοικτά, ενώ για σκούρα πορτοκαλί μου αρέσει και το Apple Cider της LM. Τα συνδυάζω με τη σκιά Mac Bamboo για το πρωί ή με κάτι πιο μπρονζέ για το βράδυ.

A whiff of eau de marry me.

Το άρωμα είναι το απόλυτο Christmas wishlist item. Θα ήθελα πχ το νέο της Chloe (Love Chloe) ή εκείνο το θεικό της Chanel, το Coromandel απο τη συλλογή Les Exclusifs. Είναι εκείνο το άρωμα που τουλάχιστον εδώ ψεκάζουν έξω και μέσα στις μπουτίκ Chanel και σε τραβάει σαν μαγνήτης. Έχω αρχίσει ήδη να πετάω σπόντες (για το Chloe, τουλάχιστον -για το άλλο δεν με παίρνει, μιας και κοστίζει 200 λίρες περίπου).

Η γυναίκα που δεν φοράει άρωμα, δεν έχει μέλλον, έλεγε η Σανέλ. Εξαρτάται όμως. Τις προάλλες για παράδειγμα διάβασα κάτι που με έκανε να γελάσω πολύ.

Από τους Financial Times
http://www.ft.com/cms/s/2/85dc98e0-e84b-11df-8995-00144feab49a.html#ixzz17cskKM2M
Scents and self-help
By Susie Boyt
Published: November 5 2010 22:41
''On the bus I was leafing through advertisements for fragrance in a French fashion magazine. I bit my bottom lip and shook my head. There were two new-to-me scents with legendarily dreadful names: “Womanity” (Mugler) and “Marry Me!” (Nina Ricci)

Who would purchase such uninviting sounding perfumes?

“You smell marvellous, what’s that you’re wearing?”

“Marry Me!” (xaxaxa)

“Hey! We’ve not been introduced.”

Womanity sounds like the sort of word coined on the hoof by a contestant on The Apprentice, hell bent on giving 148 per cent. I think “womanknitting” might be preferable, in an Old Dutch Master sort of vein....

Δεν είναι μόνο αυτά, που έχουν χαζά ονόματα.
1. αυτό που θέλω πχ το Love Chloe - έ, όχι και τόσο ορίτζιναλ. θυμίζει προσπάθεια σε βιασύνη, λες και έχεις αφήσει το φαί στη φωτιά, φάση υπαλλήλων που βιάζονται να πάνε σπίτια τους, για σόπινγκ, για μανικιούρ..είναι τόσο ενοχλητικό όσο όταν μου λένε άσχετοι σε ιμέιλ και μηνύματα, ''φιλάκια'' ( ή το αντίστοιχο που έλεγε η αλιφέρη, 'γεια σας, σάς αγαπώ΄΄.)

2. White Linen - φανατική με την καθαριότητα, ίσως Παρθένος στο ζώδιο.

3. In Control (της Britney Spears) - εδώ γελάμε. η απόλυτη ειρωνεία.

Αλλά τα πιο αστεία για μένα είναι αυτά της γαλλικής Etat Libre d' Orange. Παραθέτω μερικά(http://www.etatlibredorange.com/fr/index.html), όπως
Secretions magnifiques - δεν θέλω ούτε να ξέρω τί περιέχει, πχ μπορεί να είναι ιδρώτας ή κάτι άλλο
Putain des Palaces - με αγάπη στη ''φίλη'' που σάς έσκισε το μαρκ τζέικομπς φόρεμα, που σάς έκλεψε εκείνο το τσαντάκι, τον πρώην κτλ, στο αφεντικό σας επίσης.
Fat Electrician - χαχαχα... έχει λέει πεύκο, βανίλια, φύλλα ελιάς και μύρρο. ΧΑΧΑΧΑ.

Stress Οut

Πάω να κάνω ένα μπάνιο με αρωματικά λάδια και στο φόντο ωραία κεριά γιατί αγχώθηκα... Μια γρήγορη ματιά σε αγγλόφωνα μπλόγκς και ήδη πολλές έχουν ανεβάσει τις ανοιξιάτικες συλλογές των μεγάλων οίκων (οι οποίες θα βρίσκονται στα μαγαζιά τον Ιανουάριο παρακαλώ!!!!).

Πρόσφατα αγόρασα μια ωραιότατη σκιά (για την οποία θα γράψω σε άλλο ποστ), την οποία όμως έκανα αμάν να βρώ γιατί ήτανε απο τη χειμωνιάτικη συλλογή - και η οποία είχε βγεί τον Αύγουστο και εξαντληθεί σχεδόν παντού απο τον Οκτώβριο. Έλεος. Μπορεί να είμαι παλιομοδίτισσα αλλά εντάξει τον Αύγουστο δεν σου κάνει κέφι ούτε να καν να μπείς στον πειρασμό να σκεφτείς τί θα βάλεις το χειμώνα. Κάθε πράγμα στον καιρό του, λέω εγώ.

Η Δευτέρα των Αθώων?

Ερχόμενη απο Αθήνα κάτι μήνες πριν, αγόρασα κάτι βιβλία, ένα απο αυτά ήτανε και το Ἠ ξυπόλητη των Αθηνών'' της Φιλομήλας Λαπατά. Μην φανταστείτε τίποτα υψηλή λογοτεχνία - κάτι απο το δρόμο που χάραξε η Λένα Μαντά, αλλά στο πιο σοφιστικέ, σικ, στο πιο δουλεμένο. Η υπόθεση πραγματεύεται την ιστορία μιας γυναίκας στην Αθήνα της Μπελ Επόκ. Σε κάποιο σημείο,΄η συγγραφέας κάνει αναφορά στον καλλωπισμό και τις συνήθειες της πλούσιας, αστής ηρωίδας. Μια απο αυτές ήταν να βάζει πούδρα Guerlain, φερμένη απο το Παρίσι, της οποίας η μυρωδιά τελος πάντων ξετρέλαινε το συμπαθές αντίθετο φύλο. Μέχρι τότε δεν είχα ποτέ χρησιμοποιήσει Guerlain - εκτός απο την πούδρα τερρακότα - γιατί όχι μόνο είναι πανάκριβα, αλλά και γιατί δεν είμαι φαν της χρυσής, μπουρζουά συσκευασίας τους. ΄Έβρισκα πχ ότι έχουν κάτι παρόμοιο με τα Clarins, τα οποία έχουν κιόλας ''γιαγιαδέ'' μυρωδιά - προτιμούνται απο ''κυρίες'' μιας κάποιας ηλικίας αλλά και comme-il-faut κορίτσια, τύπου Μαρί Κωνσταντάτου-Κυριακού (σικ). Όμως η σκηνή μού έμεινε, με αποτέλεσμα να θέλω να δοκιμάσω.

Έτσι, τους τελευταίους μήνες περνάω την Guerlain φάση, η οποία περιλαμβάνει, εκτός απο το σέρουμ, ένα μολύβι ματιών στο μπλε (αρκετά σκληρό, αλλά σταθερότατο), ένα λιπγκλος (821 fraise a croquer= το απόλυτο γιορτινό χρώμα και με διάρκεια ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ), το λάδι σώματος = πάνε τα λεφτάκια μας.

Με λύπη μου, όμως βλέπω πώς η εξυπηρέτηση στα μαγαζιά δεν είναι ανάλογη της ποιότητας και του χαρακτήρα της επωνυμίας. Αναφέρω πρόσφατο παράδειγμα....Τις προάλλες ήμουνα πάλι στον πάγκο Γκιρλέν, κοιτάζοντας τα αρώματα, αυτή τη φορά. Είχα δοκιμάσει το Idylle (με μυρωδιά τριαντάφυλλο, απίστευτα θηλυκό, αλλά βαρύ - φοριέται δηλαδή μόνο χειμώνα ). Δοκίμαζα, δοκίμαζα, μέχρι που η πωλήτρια μού έδειξε και το Idylle eau de toilette, το οποίο ήταν πιο ελαφρύ και ζαχαρώδες. Το διάλεξα και μου το έφερε στο ταμείο.




Όταν πήγα σπίτι ανακάλυψα πώς το άρωμα που αγόρασα δεν ήταν αυτό που της είχα πεί. Μου έδωσε δηλαδή το ω ντε παρφάμ, ενώ την είχα ρωτήσει κιόλας πριν με συνοδεύσει στο ταμείο - αυτό είναι το ω τνε τουαλέτε? ναι, αυτό. Πιστεύω ότι η ίδια άκουσε αυτό που ήθελε να πουλήσει (το οποίο ''έχει και την κρέμα σώματος και μπλα μπλα μπλα''). Δεν το πήγα πίσω γιατί βαριόμουνα την όλη υπόθεση. Άσε που το είχα δοκιμάσει και μια φορά, οπότε λέω, άστο. Αυτό όμως ανοίγει ένα ολόκληρο κεφάλαιο.

Έχω και άλλες δυσάρεστες εμπειρίες με ανειδίκευτες πωλήτριες. Οκ, καλλυντικά είναι, δεν είπαμε να έχεις ντοκτορά, αλλά πιστεύω λίγη γνώση του προιόντος δεν βλάπτει. Έχω πάρει επίσης κονσίλερ απο Γκιρλέν, όπου η πωλήτρια δεν ήξερε αν έχει η επωνυμία τέτοιο προιόν !!!!, στη Lancome μού δώσανε άλλη μάσκαρα απο αυτή που ήθελα κτλ, κτλ. Το χειρότερο είναι όταν ρωτάς πχ για κάποιο προιόν -τί ακριβώς κάνει και γιατί ενδείκνυται? Άλλες βαριούνται να σου πούν, άλλες νευριάζουν που ρωτάς, άλλες προσπαθούν να σου πουλήσουν το πιο ακριβό και το πιο άσχετο. Άλλες προσπαθούν να σου πουλήσουν πολλά. Λές ψάχνω αυτό. Κάτι άλλο θα πάρετε? Ή, σου λένε, μόνο αυτό? ΝΑΙ ΧΡΥΣΗ ΜΟΥ. ΜΟΝΟ ΑΥΤΌ. Άμα ήθελα, κάτι άλλο, τραστ μι, θα το έλεγα. Το χειρότερο, ΔΕΝ δίνουν δείγματα. Σού δίνουν μερικά, ΜΌΝΟ όταν έχεις κάνει λογαριασμό μεγάλο. ΛΑΘΟς. Γιατί αυτή που αγοράζει πολλά, είναι ήδη φαν. Σκοπός είναι να αποκτήσεις άλλη μια.

Αναγνωρίζω ότι η δουλειά της πωλήτριας, δεν είναι εύκολη. Πολλές ώρες ορθοστασία και διάφοροι περίεργοι τύποι και κυράτσες που ζητάνε τα ακατόρθωτα ή τα πιο αστεία πολλές φορές. Όμως επειδή τα καλλυντικά, τα οποία παρεπιπτόντως δεν είναι φθηνἀ, και για πολλές αποτελούν έναν τρόπο αναπτέρωσης του ηθικού αλλά και ένα χόμπι (σαν τον πασατέμπο), θεωρώ ότι πρέπει να ξέρεις πώς να τα πουλάς. Έχω ψωνίσει, στο Λονδίνο περισσότερο, απο όλα τα καταστήματα - Boots, Superdrug, Debenhams, House of Fraser, John Lewis, Peter Jones, Harrods, Harvey Nichols, Selfridges μέχρι και Barker's, πριν κλείσει. Αυτό που βλέπω - ελλειπής γνώση του προιόντος και μια αντιμετώπιση απίστευτη, λες και είμαστε κινητά πορτοφόλια με την πιστωτική σε πλήρη ετοιμότητα. Οι περισσότερες αποβλέπουν στο να σε οδηγήσουν σε compulsive instant buying (να αγοράσεις ένα σωρό) και ας μην περάσεις ξανά, παρά να σκεφτούν λίγο μακροπρόθεσμα - να χτίσουν σχέση με την πελάτισσα, να τής προτείνουν, να την αφήσουν να δοκιμάσει, να τής εξηγήσουν, ώστε να περνάει κάθε φορά που θέλει κάτι απο τον ίδιο πάγκο.

Σε κάποια στιγμή, πραγματικά θα ήθελα να ακούσω προτάσεις για κόρνερς καλλυντικών, μαγαζιά ή κοπέλες, οι οποίες προσφέρουν άριστη εξυπηρέτηση. Στην Αθήνα, δεν έχω ψωνίσει σινιέ καλλυντικά. Έχω περάσει απο γνωστά καλλυντικάδικα και πολυκαταστήματα τύπου Άττικα, αλλά δεν έχω ψωνίσει ποτέ. Το μόνο που έχω πάρει είναι Radiant και Seventeen και η εμπειρία μου ήτανε πολύ καλή - γνώση, άποψη (σημαντικό αυτό), εξυπηρέτηση για καλλυντικά που θεωρούνται low end, θέλω να πώ δεν είναι σινιέ.

Σε ένα πιο χαρούμενο σύμπαν - τα Debenhams λανσάρανε μια κάρτα, την Beauty Club, με την οποία μαζεύεις πόντους που μετά μπορείς να εξαργυρώσεις.



Μια ιδέα που γνωστά καλλυντικάδικα θα μπορούσαν να εφαρμόσουν και στην Ελλάδα.

Snow Bunnies

(σήμερα το πρωί)

Το στρωσε τελικά. Επιτἐλους, γιατί μια βδομάδα μάς το φερνε απο δω, μάς το φερνε απο εκεί.... Το κρύο είναι βέβαια απερίγραπτο. Σε τέτοιες περιπτώσεις - απίστευτου ψύχους, θέρμανσης που λειτουργεί στο φουλ και εναλλαγών θερμοκρασίας (μια μέσα, μια έξω) - το μόνο που θέλεις είναι να μην φαίνεσαι εξαντλημένη ή κουρασμένη (το κρύο σού απορροφά όλη την ενέργεια πραγματικά). Το ζητούμενο είναι να δείξεις ότι δεν έχεις πέσει σε χειμερία νάρκη, ότι θες να είσαι στο γραφείο, και όχι στο σπίτι πίνοντας ένα τσαγάκι, ότι όλα πάνε μια χαρά.

Δεν έχω ξηρό δέρμα, αλλά αυτές τις μέρες, βλέπω ότι όσες στρώσεις κρέμας και να βάλεις δεν είναι αρκετές. Έχω πραγματικά πλακωθεί σε ενυδατικά σέρουμ, μάσκες και κρέμες, που δίνουν μια αίσθηση ότι έχεις ανεβάσει τα επίπεδα ενέργειας και είσαι πολύ χάπυ, πχ με τη Hydra Zen της Lancome, κάτι δείγματα του νέου Genifique, αλλά και με το Super Aqua Serum της Guerlain, το οποίο τώρα δείχνει την αξία του.
Για βράδυ έχουμε έκτακτο παράρτημα -Primordiale Nuit μπάι Lancome. Για κρέμα ματιών, βάζω τη Hydra Zen eye cream, ένα ελαφρύ ζελ που ανακουφίζει τα μάτια, μιας και κάθε πρωί απο το κρύο, ξυπνάω πρησμένη (έλεος). Σε γενικές γραμμές, είμαι ευχαριστημένη - απαλή, ξεκούραστη επιδερμίδα κάθε πρωί και λιγότερο πρήξιμο.

Για το σώμα - και εδώ ακολουθώ την ίδια μαξιμαλιστική προσέγγιση - όσο πιο πολλά, τόσο πιο καλά. Μαζί με την αγαπημένη Apivita (σύκο με αλόη), βάζω και το ξηρό λάδι της Guerlain. Δεν έχω δοκιμάσει ωραιότερο λάδι - ταξιδιάρικη μυρωδιά λωτού, απίστευτη υφή (μπορεί να έχει shimmer, αλλά δεν φαίνεται καθόλου, ούτε λερώνει τα ρούχα), απλώνεται τέλεια και στεγνώνει σε δευτερόλεπτα (ιδανικό για ανυπόμονες). Το αποτέλεσμα? Baby soft skin.

Για τα χέρια, βάζω La Claree, μια βιολογική μάρκα απο τους ιδρυτές της L'Occitane (ενυδατώνει ωραία, χωρίς να αφήνει ίχνος λιπαρότητας ώστε να μην μπορείς μετά να πληκτρολογήσεις στο κιμπορντ).

Όσον αφορά το μέικ απ, ακολουθώ το ακριβώς αντίθετο - μίνιμαλ πράγματα. Άλλωστε αυτό που θέλεις είναι να δείχνεις ξεκούραστη με έμφαση σε προιόντα που δίνουν χρώμα, αλλά ταυτόχρονα φωτίζουν την γκρίζα και κίτρινη επιδερμίδα. Εδώ πχ αναμειγνύω το ματ μεικ απ της Colour Copy Deborah με το πιο κρεμώδες και φωτεινό Resilience Lift Extreme της Estee Lauder. Τελειώνω με την Poudre Douce της Chanel στο χρώμα 30 Rosee. Είναι μια πούδρα που δίνει λάμψη και φως στην βαρετή χειμωνιάτικη επιδερμίδα. Το καλοκαίρι πχ αν την φορέσεις, θα φαίνεσαι σίγουρα ιδρωμένη αλλά τώρα το χειμώνα, δεν την αποχωρίζομαι ποτέ. Κάνει θαύματα, πραγματικά. Το αποτέλεσμα είναι σικ και διακριτικό(δηλαδή μην φανταστείτε λάμψη 'χριστουγεννιάτικο δέντρο').

''Αγαπημένο μου shimmer''
Φωτεινότητα και λάμψη είναι το ζητούμενο και στα χρώματα, με απαλές (χλιαρές σε παλιότερο ποστ, αλλά σε αυτό το κόντεξτ του ψύχους γράφουν ωραία) σκιές απο την παλέτα Dior (059 Pearl Glow -την φυστικί και ροζ, στα δεξιά), αλλά και ροδακινί μάγουλα (Dior 839 Rose Vintage - την μεριά με το shimmer).
Στα χείλια, απαλό μωβ (Inika, μια βιολογική μάρκα, σε Dusty Mauve, αλλά και Dior Addict Rose Broderie 663, συνδυασμένο με γκλος Radiant 48 Pink Pearl)για διακριτική λάμψη.


Όχι, δεν έχω πέσει σε χειμερία νάρκη. Είμαι απλώς hypnose-τισμένη.