Dynasty or How to be an 80s icon

Δεν είμαι φαν των προιόντων Dior (πχ εκείνο το κονσίλερ σε μορφή στυλό που έχει είναι η μεγαλύτερη μούφα που έχει υπάρξει, τουτέστιν σε δυο εβδομάδες έχει τελειώσει) αλλά παρόλα αυτά αγόρασα την ανοιξιάτικη πρόταση του οίκου (σικ), Dentelle. Δεν ξέρω η μαυρίλα του Ιανουαρίου (γιατί τότε βγήκε εδώ) και τα μωβ και ανοικτά μπεζ, με τράβηξαν. Δεν θέλω και πολλά βέβαια για να παρασυρθώ. Το θέμα είναι το εξής - ότι αυτή η πεντάδα δεν φοριέται. Αλλιώς δείχνει, και αλλιώς φαίνεται. Αλλ' αντ' άλλων. Έτσι και εγώ νόμιζα ότι αγόρασα μωβ και μπεζ και prussian blue αλλά το αποτέλεσμα, σε παραπέμπει σε κάτι τέτοιο - πάτα το, είναι λίνκ. Δυστυχώς οι σκιές είναι τόσο περλέ, που πραγματικά κάνουν εμφανή κάθε μικρή ρυτίδα που υπάρχει στο μάτι σου, ακόμα και αν δεν έχεις. Τα χρώματα πραγματικά δεν ξεχωρίζουν το ένα απο το άλλο όταν τα απλώνεις στο μάτι, αλλά γίνονται μια κιτσάτη ανοικτή μπλε σκιά. Πραγματικά τζάμπα λεφτά. Εδώ κοστίζει 39 λίρες, τις οποίες κλαίω ακόμα. Ταιριάζουν σε κοπέλες που έχουν φοβερό μαύρισμα, γιατί η περλέ υφή θα τις φωτίσει αλλά και στην Χρύσπα στα Μαντ αγουώρντς. Διαλέχτε.

Μυαλό για μπίζνες και κορμί για αμαρτίες

Η κρέμα σώματος νομίζω είναι όχι μόνο το πιο άχαρο κομμάτι της γυναικείας περιποίησης, αλλά και το πιο βαρετό. Θέλει υπομονή να την απλώσεις, ειδικά σε μέρη που δεν φτάνεις πχ στην πλάτη, υπομονή για να στεγνώσει, αλλιώς αφήνει λεκέδες στο ρούχο, αλλά και ένα γενικό κουράγιο,γιατί ειδικά τον χειμώνα, εμένα προσωπικά με παγώνει. Το γεγονός ότι θες και μια δεύτερη, πιο ''βαριά'' για τις φτέρνες, με κάνει να βαριέμαι περισσότερο. Γιατί δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα με ένα προιόν???
Τί θέλω απο την κρέμα σώματος - Να την απλώνεις και να στεγνώνει αμέσως, χωρίς να τρίβεις, για να απορροφηθεί, με τις ώρες τον εαυτό σου, κάτι που το βρίσκω εντελώς ναρκισιστικό. Α και να μην αφήνει λιπαρότητα. Μου τη δίνει να νιώθω πχ ότι ''κολλάω''. Αγαπημένη μου είναι μια της Phytofarm με άρωμα πράσινο τσάι, απίστευτη για το καλοκαίρι γιατί είναι δροσερή και διακριτικἠ. Για το χειμώνα, είμαι φαν της Apivita με σύκο και αλόη, την οποία προτείνω ειδικά σε όσες τους αρέσουν τα gourmand αρώματα. Μια φίλη μου μού την πρότεινε και απο τότε δεν έχω χρησιμοποιήσει κάτι άλλο. Διαρκεί τουλάχιστον ένα μήνα και στοιχίζει 11 ευρώ περίπου, ενώ της Phytofarm, 6 (στο περίπου).

Βαψομαλλιάς

Ένας, όχι και τόσο γοητευτικός τίτλος για ποστ ομορφιάς, αλλά μόνος ένα τέτοιος μπορεί να δώσει το στίγμα αυτού που νοιώθω όταν βλέπω το κεφάλι μου αυτή τη στιγμή. Καθόλου σέξυ δηλαδή. Το φυσικό μου χρώμα είναι καστανό σκούρο *έβενος για τους προχωρημένους, και εδώ και πολλά χρόνια έχω αποφασίσει να μην ξαναβάψω τα μαλλιά μου λόγω μιας φάσης απλότητας και φυσικότητας που περνάω εδὠ και πάρα πολύ καιρό. Ναι είναι καιρός να απλοποιήσω τη ζωή μου, σκέφτηκα πριν απο 4 χρόνια, και έτσι μετά απο αρκετό καιρό πειραματισμών, αποφάσισα να επιστρέψω στις ''ρίζες'' μου. Πριν απο λίγο καιρό αποφάσισα να κάνω μια αλλαγή, με αφορμή βέβαια και κάποιες άσπρες τρίχες που είδα στο σημείο που έχω κάνει φράντζα. Παράλληλα έκανα και μια αναγκαία τσιγκουνιά - πήρα βαφή για το σπίτι. Πολλές χαρές και θα γλίτωνα λεφτά, αλλά και την βαρεμάρα που με πιάνει στο κομμωτήριο. Είχα επίσης τη φαινή ιδέα ''ναι ας πάρω μια φυσική βαφἠ, τουλάχιστον να κάνω καλό στο περιβάλλον αλλά και σε μένα''. Συνηθως οι βαφές του Χόντου έχουν πολύ δυνατή μυρωδιά οξυζενέ και μου προκαλούν διάφορες αλλεργίες, ζαλάδες κτλ. Πρώτη εντύπωση - Η πωλήτρια στο μαγαζί του Κορρέ, Λονδίνο τώρα, είναι ηλίθια. Διαλέγω μόνη μου το χρώμα. Καστανό του χαλκού. Βλέπω και το δειγματολόγιο. Φαίνεται αρκετά σκούρο, οπότε σκέφτομαι απλώς θα τονίσει το φυσικό μου χρώμα με μια ''ιδἐα'' μπρονζέ απόχρωσης. Λάθος. Μετά απο 35 βασανιστικά λεπτά, ήρθε η καταστροφή. Σκούρο βυσσινί, που μωβίζει στο φώς (ωιμέ) και παραπέμπει σε ανατολικοευρωπαία πενηντάρα. Μου λείπει η μπλέ περλέ σκιά και το χρυσό Μιγκάτο τσόκαρο για να συμπληρώσω το υπόλοιπο λουκ και είμαι έτοιμη για την ρώσικη ντίσκο. Αποτέλεσμα - αν και η βαφή δεν μυρίζει οξυζενἐ ούτε σε ζαλίζει, δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που βλέπει κανείς στη φωτό της συσκευασίας. Ο Κορρές απέτυχε. Και εγώ αναθεώρησα -- ποτέ μόνη μου, στο σπίτι.

UPDATE: Η χειρότερη βαφή που έχει υπάρξει ποτέ. Μετά απο πέντε λουσίματα, ακόμα βγαίνει σε μαξιλάρια και πετσέτες. Έλεος.

Η φιλοσοφία της ομορφιάς

Τον τελευταίο καιρό, ασχολούμαι, ως χόμπι με ό,τι έχει να κάνει με θέματα ομορφιάς. Δυστυχώς διάλεξα τον πιο ακατάλληλο καιρό για να ξοδεύω χρήματα, αλλά οκ, όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας. Ακολουθούν εμπειρίες βασισμένες σε αληθινά γεγονότα.