Halloween thoughts

Λοιπόν το Halloween δεν μου αρέσει καθόλου. Βρίσκω τρομακτικό να περπατάς στο δρόμο και να βλέπεις άτομα που μοιάζουν λες και έχουν βγεί απο την ταινία ''28 Days Later'. Χἀθηκε να ντύνονται σπανιόλες, πριγκήπισσες, κουνέλια, λίγο πιο χαρούμενα και συμπαθητικά πράγματα?

Αν λέω όχι στο Halloween βέβαια, δεν λέω όχι στα Halloween cakes.

Ορίστε μερικά ''εμπνευσμένα''.












Εντωμεταξύ αυτά τα βραχιολάκια, τα φωσφορίζοντα τα είχα στο δημοτικό. Τί blast from the past!

''OCHI''

Τυχαία τα βρήκα στο στασσσσςς μου τις προάλλες και μού θύμισαν την ελληνική σημαία -



Opi Oh so Glam
Nails Inc Belgrave Place

ένας μπιούτι τρόπος για να γιορτάσει κανείς την εθνική μας επέτειο.

My Christmas wishlist

Μετά απο προτροπή της cbsg5861.blogspot.com, θα ήθελα να παραθέσω την δική μου Christmas make up+perfume+wellbeing wishlist. Δεν με θεωρώ εκτός εποχής, μιας και εδώ έχουν ΉΔΗ στολίσει.

Ένα μάσκαρα YSL Faux Cils, κατά προτίμηση σε χρώμα δαμασκηνί, γιατί η τωρινή μου έχει τελειώσει και χρησιμοποιώ κάτι άλλες πιο φθηνές και τσούζουν τα μάτια μου. (τί τραβάω η καημενούλα)

Αυτά τα βερνίκια της συλλογής Chanel Spring 2012, που έτσι που έχουμε γίνει, είμαι σίγουρη ότι θα βγουν απο τον Δεκέμβριο, άρα προλαβαίνουμε να τα βάλουμε στην χριστουγεννιάτικη λίστα. image from style.com



Guerlain Meteorites Holiday 2011. Το προηγούμενο τελειώνει σιγά σιγά - ό,τι καλύτερο για ένα ''lift'' μια ωχρής επιδερμίδας. Έχει βγεί ήδη εδώ και ένα μήνα στο Λονδίνο, ελπίζω να υπάρχει ακόμα.



Άλλο ένα κραγιόν Rouge Automatique, στο χρώμα Shalimar.


(δεν θυμάμαι απο πού το πήρα αυτό. σόρυ)

Το νέο άρωμα της Artisan Parfumeur, Batucada,με νότα καιπιρίνιας!



Μια αδυνατιστική κρέμα-balm σώματος της Decleor. Την απλώνεις λέει στα ''σημεία'' το βράδυ και ξυπνάς άλλος άνθρωπος την επομένη (dream on, αλλά μου αρέσει η ουτοπία αυτή, ότι ξυπνάω το πρωί και έχει εξαφανιστεί η φλούδα πορτοκαλιού)




Ένα κερί Dyptique (το Baies) ή το La Marquise της Cire Trudon.

Μια σειρά σαπούνια και απολεπιστικά σώματος της Topline ή μια σειρά απο αρωματικά έλαια απο την Apivita ή την Cumaea (ειδικά ότι έχει σχέση με πορτοκάλι, νεράντζι, citrusy μυρωδιές), για τον τυχερό που θα κληρωθεί να μου κάνει ένα οικονομικό δώρο.

Αλλά, έτσι που έχουν έρθει τα πράγματα και με ένα κραγιόν Toyoko, συμβιβάζομαι. Ή και τίποτα.

Τί έκανα στην Αθήνα - Part 2. Συγκεντρωτικό

1. Πήγα σε ένα σεμινάριο της Seventeen.



Ok, το ξέρω έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε το πρόσωπο της Χρουσαλά, αλλά και μεικ απ τύπου Αλέξις Κόλμπι. Στο σεμινάριο δεν θα την αποφύγετε (αφίσες παντού), αλλά θα περάσετε ωραία. Γιατί? Πέρα απο το γεγονός ότι μπορείτε να δοκιμάσετε ό,τι λουκ θέλετε, έχει πλάκα γιατί είναι σαν ένα κοινωνικό πείραμα. Εδώ θα δείτε πενηντάρα μαμά με την έφηβη κόρη της, νέα μαμά που την επομένη έχει να πάει σε βάφτιση και θέλει ιδέες για μέικ απ, ψηλομύτα νεαρή φοιτήτρια, τριαντάρα ανύπαντρη που έχει χρόνο για σκότωμα (αυτή είμαι εγώ), μαθήτρια Λυκείου με την παρέα της, μετανάστρια που την παίρνει ο σύζυγος τηλέφωνο γιατί κλαίει το μωρό, και που δεν έχει βάλει ποτέ της ενυδατική - με άλλα λόγια ένα ιδιαίτερο μείγμα ανθρώπων. Θα μάθετε επίσης να κάνετε την περίφημη ''γωνία'', ενώ επίσης θα μπορέσετε να βγάλετε το άχτι σας κάνοντας ένα μάτι τύπου πάω στα μπουζούκια σε λίγο και ας είναι 10 το πρωί. Έχει πλάκα σας λέω. Πάντως κάτι καλό που δοκίμασα ήταν το φον ντε τεν Natural Velvet Long Lasting matte foundation (διάρκεια, καλή κάλυψη)και την Extra Sparkle Eyeshadow, η οποία απλωνόταν ωραία.


2. Τέλειωσα αυτό που αφήνα πάντα πίσω, δηλαδή, το διφασικό ντεμακιγιάζ της Garnier, αλλά και το γαλάκτωμα με καριτέ της L'Occitane.



Σχετικά με το ντεμακιγιάζ - δεν είναι άσχημο, τα αφαιρεί όλα, απλώς έχω ξεπεράσει πια τη φάση διφασικό, μιας και δεν μου αρέσει η λαδίλα που αφήνει. Για το γαλάκτωμα, δεν θα πώ πολλά - έχει περίεργη σύσταση, είναι δηλαδή αρκετά ''υγρό'' για γαλάκτωμα. Μετά απο κάποιο διάστημα ''μυρίζει'' λαδίλα κιόλας. Πάντως είναι ελαφρύ και απαλό στην επιδερμίδα. Όμως δεν θα το πάρω ξανά. Ευτυχώς που τελείωσε, κιόλας. Έκανα αμάν.

3. Χρησιμοποίησα ό,τι δείγμα είχα και δεν είχα.



Τα δείγματα είναι σούπερ για ταξίδια, καθώς τα παίρνεις και επάνω σου και δεν πιάνονται σαν liquids στο αεροπλάνο (τουλάχιστον έτσι μου είπανε). Έτσι στο αεροπλάνο, μπορείς να κάνεις ένα μπωτέ για να ξορκίσεις τη βαρεμάρα (ειδικά άμα έχουν απεργία οι της εναέριας κυκλοφορίας και περιμένεις στο ''όχημα'' για τρείς ώρες). Απο τις παραπάνω ξεχωρίζω την Line Repair της Chanel και την Maximum Moisture Day της Elemis. Μου άρεσε η υφή και των δύο, καλή σύσταση, χωρίς να λαδώνουν ή να ξηραίνουν ένα μεικτό πρόσωπο - ειδικά της Elemis ήταν πολύ ωραία και ενυδατική. Ευχάριστο άρωμα επίσης.

Χρησιμοποίησα επίσης την....



Απίστευτη. Πολύ καλή για άνω των 30, ανακουφίζει την επιδερμίδα μετά απο ταξίδι, και γενικά νομίζω την δοκίμασα σε μια καλή εποχή. Φύσαγε αρκετά τις ημέρες που ήμουνα Αθήνα και έτσι παρείχε φοβερή ενυδάτωση. Αλλά και η αίσθησή της πάνω στο δέρμα υπέροχη - το μέιπ απ κάθεται καλύτερα, επίσης. Νομίζω πώς αν την έβαζα το καλοκαίρι στη ζέστη, θα έβγαζα σπυριά, αλλά τώρα το φθινόπωρο, υπέροχη. Βέβαια το μεγάλο της μειονέκτημα, η τσουχτερή τιμή. Let's dream together. Πάντως σε συνεργία με μια καλή διατροφή (που πάντα την κάνω στην Αθήνα, με άφθονα φρούτα και φρεσκοστυμμένες πορτοκαλάδες)βρήκα ότι η υφή της επιδερμίδας μου αλλά και η φωτεινότητά της καλυτέρευσαν. Έφτασε για μια 4 μέρες βέβαια το δείγμα, μακάρι και παραπάνω. Αααχ!!!


4. Έκλεψα το σάμπουάν της μαμάς μου.



Gliss Hair Repair της Schwarzkoppf με κερατίνη. Ένα θα πώ - Ποιός Φεκκάι και πράσινα άλογα, αγάπη μου. Ένα πολύ καλό σαμπουάν, ακόμα και για λιπαρά μαλλιά σαν τα δικά μου - τούς δίνει όγκο και ''βάρος''. Γενικά οι σειρές της Schwarzkoppf έχουν πολύ καλά σαμπουάν και μάσκες. Άρα, αφήστε Φεκάι και πιάστε Σβάρτσκοπφ.

5. Δοκίμασα νέα πράγματα.



Bliss Fabulous Facial Foaming Wash + Apivita foaming wash with lavender and olive. Με το πρώτο δεν ενθουσιάστηκα. Είναι λέει 2 σε 1 δηλαδή και τζελ καθαρισμού και απολεπιστικό. Αλλά κάθε μέρα απολέπιση?? Είναι νομίζω υπερβολικό σαν ιδέα. Με το δεύτερο, ενθουσιάστηκα. Εγώ γενικά δεν είχα ξαναδοκιμάσει Apivita, πέρα απο κάτι μάσκες και κάτι κρέμες σώματος (κορυφαία αυτή με το σύκο και την αλόη). I arrived late to the party, που λένε. Όμως το καθαριστικό αυτό (ένας κρεμώδης αφρός) είναι υπέροχο - ελαφρύ, μυρίζει τέλεια σαν καλοκαίρι(επίσης δεν έχει την overpowering μυρωδιά της λεβάντας)και αφήνει στην επιδερμίδα μια ωραία αίσθηση καθαριότητας και γενικότερου wellbeing, χωρίς εκείνη την ενοχλητική αίσθηση ότι σε τραβάει το δέρμα σου μετά. Το προτείνω ανεπιφύλακτα για μεικτά δέρματα, όπως το δικό μου. Το πήρα στην μίνι συσκευασία των 4 ευρώ (και μάλιστα είχε και έκπτωση 10 τοις εκατό), την οποία βρίσκω ιδιαίτερα οικονομική. Έχουν περάσει τρείς εβδομάδες και έχω χρησιμοποιήσει μόνο το μισό μπουκαλάκι (με πρωί βράδυ χρήση, κιόλας) - λίγη ποσότητα, είναι αρκετή.

6. Είχα αρκετό καιρό να κάνω την περιποίησή μου.



Η μάσκα ενυδάτωσης SKII είναι φοβερή για ΣΟΣ καταστάσεις και μάλιστα έχει τόσο πολύ προιόν (τζελ ενυδάτωσης) που φθάνει και για δεύτερη φορά - απλώς τη βάζετε στο ψυγείο. Βέβαια λόγω τσουχτερής τιμής, προτιμώ αυτές της Apivita, ιδιαίτερα τη μάσκα καρότου, που είναι αρκετά καλή. Τις κομπρέσσες αγγουριού τίς είχα πάρει πολύ φθηνά, για 2-3 λίρες (3.50 ευρώ περίπου) απο ένα φαρμακείο στο Λονδίνο. Τις θεωρώ απαραίτητες όταν είμαι στην Αθήνα, γιατί όταν κάνει ζέστη (εμένα και οι 25Κελσίου μου φαίνονται ζέστη) βρίσκω ότι τα μάτια μου κουράζονται και ξηραίνονται. Οπότε θέλω έξτρα ενυδάτωση και κάτι που να ξεκουράζει την περιοχή. Βέβαια και το καλό μάς αγγουράκι κάνει θαύματα, αλλά όταν τις πήρα εδώ είχε πέσει ένας πανικός με τα αγγούρια Ισπανίας που βρίσκουμε στα σουπερμάρκετ και τα είχανε αποσύρει.

7. Τίμησα τις προσφορές των περιοδικών.



Μιλάω για την αντιοξειδωτική μάσκα με σταφύλι της Oriflame. Την απλώνεις και αυτό γίνεται σαν κρούστα που την ξεφλουδίζεις μετά απο το πρόσωπό σου (peel-off, το λέει ο κόσμος). Δεν μου άρεσε. Πόνεσα στο ξεκόλλημα, που ήταν άβολο, ενώ είχε μια έντονη μυρωδιά αλκοόλ. Την άφησα πίσω στα πάτρια.


8. Το ''φιλοσόφησα''.



Αυτό που κατάλαβα, και το συνειδητοποιώ πάντα όταν κατεβαίνω Αθήνα, είναι ότι ακόμα και αν βάζεις την πιο ακριβή κρέμα, αν δεν κάνεις σωστή διατροφή, δεν βλέπεις αποτελέσματα. Δηλαδή διατροφή και περιποίηση πρέπει να δουλεύουν συνεργιακά. Πολύ απλά, όταν τρως σωστά, η επιδερμίδα σου αλλάζει - γίνεται πιο φωτεινή, πιο ενυδατωμένη, πιο ''καθαρή'', οπότε δεν χρειάζεσαι τίποτα περισσότερο απο μια απλή κρέμα για να διατηρήσεις το αποτέλεσμα.

Στην Αθήνα, χρησιμοποίησα κατά κόρον την κρέμα ματιών της Embryolisse αλλά και την Diacneal της Avene, η οποία είναι για δέρματα με ακμή (αλλά και για τις δύσκολες μέρες του μήνα). Για μένα και οι δυο είναι αρκετά καλές - η πρώτη ενυδατώνει ωραία χωρίς να βαραίνει την περιοχή των ματιών, η δεύτερη ενυδατώνει χωρίς να κάνει την επιδερμίδα λιπαρή ή να την ξηραίνει και συγχρόνως την καθαρίζει, άμα έχω κάποιο σπυράκι. Είδα όμως ότι τα συνήθως καλά αποτελέσματα του Λονδίνου έγιναν ακόμα καλύτερα με την σωστή διατροφή στην Αθήνα - το πρόσωπό μου ήταν πολύ φωτεινό και καθαρό.

9. Έκανα λίγο σόπινγκ θέραπι.

Ανάμεσα σε αυτά που αγόρασα και μου άρεσαν είναι η κρέμα χεριών με αμύγδαλο και γιαούρτι της Bioten: χωρίς parabens, απλώνεται και απορροφάται ωραία χωρίς να αφήνει ίχνος λιπαρότητας, φανταστική τιμή, μόνο 2,40 ευρώ.



(Μέρος της περιποίησης σώματος)

Πέρασα ξανά απο την Topline και αγόρασα ένα σαπούνι. Είχα αγοράσει παλιότερα εκείνα με την λούφα (4,90) και μου άρεσαν πολύ, καθότι δεν άφηναν την γνωστή ''γλίτσα'' που συνήθως αφήνουν τα σαπούνια. Επίσης απολέπιζαν την επιδερμίδα αρκετά καλά. Αυτή τη φορά πήρα ένα με bamboo (3,90 euroz), το οποίο όχι μόνο μυρίζει ΘΕΙΚΆ (σαν γάλα αρωματισμένο με μέλι), αλλά και γιατί, όπως λέει, κάνει το δέρμα ''σφριγηλό και λαμπερό, ενώ χαρίζει καλή διάθεση''. Γουάι νοτ??





10. Συνειδητοποίησα τη δύναμη του ''lipstick effect''.




Εδώ βλέπετε το μακιγιάζ που έκανα κατά τη διαμονή μου στην Αθήνα. Απλά πράγματα, nude face με έντονα χείλη, που σημαίνει YSL Faux Cils, Mac Blushbaby KAI Guerlain Rouge Automatique στο χρώμα 165.

Για την Faux Cils, τα έχω πεί. Εγώ είμαι μεγάλη φαν, ένα απο τα προιόντα που αγοράζω συνέχεια.

Για το ρουζ Blushbaby. Το έχω πάρα πολλά χρόνια, αλλά πάντα το άφηνα στο σπίτι μου στην Αθήνα, γιατί το θεωρούσα βαρετό. Χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να καταλάβω την αξία του. Για μένα είναι το καλύτερο ρουζ για NC20 επιδερμίδα - ταιριάζει με πολλά κραγιόν και λουκ, είναι φυσικό, ενώ συγχρόνως δίνει χρώμα και είναι και καλό για contouring. Τα έχει όλα και συμφέρει. Το μαστ ρουζ (απο Μακ).

Και τέλος για το αριστούργημα που λέγεται Guerlain Rouge Automatique 165 -
το κραγιόν που με έχει κάνει να θέλω να πετάξω ό,τι έχω μέχρι τώρα, το κραγιόν που χαίρεσαι να το έχεις στην τσάντα σου γιατί,

συνδυάζει ένα υπέροχο χρώμα με ένα εξίσου υπέροχο όνομα - λέγεται Champs Elysees - το οποίο σε ταξιδεύει μακρυά απο την βρωμερή πραγματικότητα (είχαν απεργία οι σκουπιδιάρηδες τότε στην Αθήνα)



έχει μια φοβερή συσκευασία (η απογοήτευση του να αγοράζεις ένα λουξ κραγιόν και να βλέπεις ότι έχει τσίπικη συσκευασία είναι κάτι που δεν θα το ζήσετε σε αυτήν την περίπτωσή), με έναν ευφυές μηχανισμό, τον οποίο πατάς προς τα κάτω και τσουπ.. εμφανίζεται το κραγιόν. Πολύ πρακτικό το γεγονός ότι δεν έχει καπάκι.



έχει ένα διακριτικό φλοράλ άρωμα και μια φανταστική υφή - είναι και ενυδατικό (χωρίς να είναι too shiny), και pigmented (χωρίς να είναι τελείως ματ) και έχει και φοβερή διάρκεια.


Swatches: Blushbaby+RA 165



Το καλύτερο?? ''Ανοίγει'' πόρτες. Όταν για παράδειγμα το φορούσα, έβλεπα ότι οι άλλοι άλλαζαν συμπεριφορά απέναντί μου. Στο σουπερμάρκετ μου προσέφεραν την θέση τους στην ουρα, με βοηθούσε ο πωλητής να πιάσω εκείνο το μπουκάλι γάλα απο το πάνω ράφι, μού σφύριζαν στο δρόμο (και μιλάμε ήμουνα ντυμένη σούπερ κάζουαλ). Πολύ απλά αυτό το κραγιόν, με κάνει να νοιώθω έτσι.....no matter what.

Λόλα, να 3 fails

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα απογοήτευσης και απαισιοδοξίας με ''εμπνέει'' αυτή τη στιγμή να κάνω ποστ που έχουν θέμα ''fail καταστάσεις''.

Όπως αυτό.

1. Mac Plush Lash Mascara







2. Decleor Hydra Floral Antipollution moisturiser




3. Frederic Fekkai Full Volume Instant Root Lifting Spray

Home Sweet Home

Εγώ πάντως το έκανα το χρέος μου, κουρεύτηκα το Σάββατο. Όχι, ότι έμεινα ευχαριστημένη, αλλά εντάξει..τουλάχιστον να μην μοιάζουν σαν ξεσταχιασμένα τα μαλλιά μου. Δεν έχω καλή σχέση μαζί τους - έχουμε χωρίσει προ πολλού -, αλλά και ο κομμωτής δεν με βοήθησε. Έχω που έχω σπαστά μαλλιά, τα έκοψε έτσι που μοιάζω σαν να έχω κάνει μια ελαφριά περμανάντ (αίσχος).

Τέλος πάντων για όλα τα υπόλοιπα, θα προτιμήσω τη θαλπωρή του σπιτιού μου. Ἠθελα πολύ να δοκιμάσω το μους της Λορεἀλ, το οποίο και πἤρα για περίπου 6 λίρες (7.50 ευρώ) στην απόχρωση 41 Delicate Iced Chocolate (forever brunette). Είναι λέει μόνιμη βαφή, για να δούμε πώς θα βγεί. Η λέξη ''μους'' πάντως είναι promising - θα απλώνεται πιο εύκολα, πιστεύω.



Το άλλο, μετά, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον είναι το νέο Hair Straightening Kit του Charles Worthington (20 λίρες, περίπου 21.50 ευρώ).



Υπόσχεται ίσιο μαλλί τύπου '70ς Ἐλενα Ναθαναήλ'' για έξι εβδομάδες.

Έχει όλα αυτά μέσα στο κουτί.....



... την ισιωτική θεραπεία, το conditioning neutraliser, το κοντίσιονερ για μετά την θεραπεία, τα γάντια και τη χτένα και βγαίνει σε δύο εκδοχές -- για βαμμένα και φυσικά μαλλιά. Επίσης λέει στο κουτί ότι δεν έχει ούτε formaldehyde, ούτε αμμωνία. Το καλύτερο?? 'It reduces styling time'. Δεν υπάρχει πιο δυνατή υπόσχεση για μένα, που βαριέμαι αφόρητα την όλη διαδικασία 'κάνω μαλλί΄. Θέλω να τα στεγνώνω και ''έξω απο την πόρτα'', που λένε. Για να δούμε...

Σαν ιδέα τη θεωρώ πολύ καλή, ειδικά τώρα που το ίσιο μαλλί (βλέπε keratin treatments) είναι πολύ της μόδας αλλά και επειδή πιά το σκεφτόμαστε διπλά για έξτρα θεραπείες και περιποιήσεις στα κομμωτήρια (ένα κούρεμα και πολύ). Πολύ τζίνιους. Δεν θα με χάλαγε να έβλεπα μια 'at home' σειρά απο τους δικούς μας, Ηλία Ζάρμπαλη ή Τρύφωνα Σαμαρά, με την προυπόθεση ότι θα έχει μια λογική τιμή. Είμαι σίγουρη ότι θα γινότανε ανάρπαστη. Home is the word!

ευρεσιτεχνίες - My Prince Noir

Το ήθελα πολύ αυτό το ματ σκούρο γκόθικ, πεθαμενατζίδικο κραγιόν της Mac, αλλά με έπιασε η τσιγκουνιά και δεν το πήρα.

φωτό κλεμμένη απο Spektra.net.



Μετά ήρθε το London Fashion Week και το φόρεσαν όλες, κάτι που με έκανε να το θέλω ακόμα πιο πολύ, αλλά και πάλι ΔΕΝ το πήρα. Δεν ξέρω γιατί. Θεωρώ ότι είναι ΤΟ κραγιόν της σεζόν, γιατί αναδεικνύει ένα πάλλευκο πρόσωπο (είτε είστε καστανή, είτε όχι)με τον καλύτερο και πιο πρωτότυπο τρόπο. Είναι ιδιαίτερα ψαρωτικό χωρίς να χρειαστεί κανείς να ξοδέψει χρόνο ή λεφτά (ο καλύτερος τρόπος να κάνετε οικονομία). Φορέστε ένα απλό μπλουζάκι, ένα στενό τζην, μαλλιά κάτω και αυτό το κραγιόν και θα με θυμηθείτε. Θα είστε ό,τι πιο τρέντι κυκλοφορεί στην Αθήνα.

Ε, μετά απο τόσα, δεν το πήρα και πάλι, αλλά έψαξα στο νεσεσέρ μου και βρήκα περσινά κραγιόν και γκλός που με βοήθησαν να μιμηθώ το αποτέλεσμα.

Ορίστε ο δικός μου ''πρίγκηπας''῎

Radiant 131 Amethyst+YSL brown gloss (last year's collection)



Αυτό το κραγιόν συνδυάζεται at its best με τελείως nude πρόσωπο - δεν χρειάζεται να βάλετε ρουζ, μάσκαρα ή σκιές. Μίνιμαλ πράγματα. Λίγο παρακινδυνευμένο θα μου πείτε, αλλά το έχω δοκιμάσει (σπίτι μου, προς το παρόν, αλλά σύντομα και έξω) και έχω ''αυτοεντυπωσιαστεί''. Παρόλο που στην αρχή μοιάζει λίγο ''Corpse Bride'', μέτά συνηθίζετε το αποτέλεσμα και νομίζετε ότι είστε ότι πιο φαμ φατάλ κυκλοφορεί στην πιάτσα. Ναι, το χρώμα αυτό είναι μυστηριώδες, εντυπωσιακό, σέξι και εκονομίκ ταυτόχρονα.

Τί έκανα στην Αθήνα - I 've got the blues

Το εγκατέλειψα για λίγο το χόμπι, λόγω ολιγοήμερης διαμονής στην Αθήνα, αλλά είχε και αυτό τα καλά του. Ξαναθυμήθηκα και χρησιμοποίησα καλλυντικά που τα είχα πάρει πριν απο καιρό, αλλά τα είχα καταχωνιάσει κάπου. Ένα απο αυτά, το μολύβι ματιών της Guerlain. Το είχα πάρει εδώ και μήνες για 14 λίρες, περίπου 15 ευρώ - ευκαιρία αν σκεφτεί κανείς τις τσουχτερές τιμές του οίκου - αλλά το είχα ξεχάσει, γιατί στην αρχή μού είχε φανεί αρκετά σκληρό και με έγδερνε.

Μέσα στη φούρια όμως, το πήρα στην Αθήνα, και μάλιστα, το χρησιμοποίησα κατά κόρον.

Khol me blue, Guerlain



Στα συν - είναι σκληρό και δεν ''τρέχει''. Έχω δοκιμάσει τα πάντα (απο Ντιορ, Σανέλ, Ζιβανσί, αλλά και λόου εντ, όπως, Σεβεντίν, Ραντιαντ), αλλά είναι το μοναδικό που καταφέρνει να παραμείνει αναλλοίωτο για ώρες, χωρίς να δημιουργεί αντιαισθητικές μουντζούρες γύρω απο το μάτι, και ειδικά στην ζέστη της Αθήνας (ναί, έριξε κάτι ζέστες όταν ήμουνα). Όμορφο επίσης χρώμα, αρκετά της μόδας το μπλέ,και καλή τιμή. Έχει επίσης τη δική του ξύστρα και διαρκεί για αρκετό καιρό.

Στα πλην - η σειρά του οίκου δεν έχει πολλά χρώματα. Για να είμαι ειλικρινής τρία - ένα μαύρο, ένα καφέ και ένα μπλε. Αλλά δεν πειράζει. Έχω μείνει τόσο ευχαριστημένη με αυτό, που σίγουρα σε επόμενη επίσκεψη θα τιμήσω και το καφέ. Αρκετά καλή τιμή για μάρκα τέτοιου βεληνεκούς. Σε γενικές γραμμές, το καλύτερο μολύβι που έχω δοκιμάσει ποτέ.

Campaign: Style is authentic, don't fake it

Μια τυχαία συζήτηση έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσουμε με πρωτοβουλία της Γλαύκης μια καμπάνια ενάντια σε ό,τι είναι μαιμού - αξεσουάρ, ρούχα, είδη ομορφιάς, (και σε συμπεριφορές, θα προσέθετα). Η δική μου εμπειρία με μαιμού - οκ, δεν είμαι υπεράνω. Το έχω κάνει και εγώ το ατόπημα. Μια φορά, και τελευταία, όμως. Δεν το αξίζει για χίλιους λόγους, αισθητικούς, ηθικούς, οικονομικούς κτλ κτλ. Χωρίς παραπάνω λόγια, παραθέτω ολόκληρο το ποστ της Γλαύκης, το οποίο τα λέει όλα.

''Γιατί άραγε η Μόνα Λίζα στο μουσείο του Λούβρου συγκεντρώνει τα βλέμματα όλων των επισκεπτών και το παγκόσμιο ενδιαφέρον;

Γιατί άραγε, όσες απομιμήσεις και να υπάρξουν ο Ελύτης,ο Καβάφης,ο Παλαμάς και ο Σεφέρης θα είναι πάντοτε μοναδικοί και αξεπέραστοι;

Γιατί οι γνήσιοι πίνακες πουλιούνται σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές;

Γιατί η Ακρόπολη, ο Πύργος του EIFFEL,το BIG BEN αποτελούν σύμβολα για τους λαούς που αντιπροσωπεύουν;

Γιατί μπορεί να σε ενοχλήσει ακόμα και το γεγονός πως μία φίλη σου αντιγράφει το στυλ σου ;

Φαντάσου να αντέγραφε κάποιος και να οικειοποιείται τα γραφόμενά σου.

Όσες αντιγραφές και να υπάρξουν

όσες προσπάθειες ακόμα και καλές

το αυθεντικό δεν αντιγράφεται,δεν αντιγράφεται κανένα ταλέντο,καμία ιδέα,

καθώς η αντιγραφή θα παραμένει πάντα ένα κακέκτυπο του αληθινού,του όμορφου ,του γνήσιου.

Με αφορμή μία συζήτηση στο twitter

ανάμεσα σε μένα τη LADY D ΚΑΙ ΤΗΝ ARGYROUSA
αποφασίσαμε από κοινού να ξεκινήσουμε μία εκστρατεία κατά της αντιγραφής και του παραεμπορίου.

Οι Ελληνίδες fashion bloggers

ας προσπαθήσουμε να πολεμήσουμε το παραεμπόριο

η δύναμη μας είναι μία:τα επιχειρήματα.

Τι πιο δυνατό και τί πιο ουσιαστικό

από το να καταλάβουν οι γυναίκες που προτιμούν τις αντιγραφές πως δεν ανεβάζουν τον εαυτό τους αλλά τον μειώνουν αγοράζοντας προϊόντα από τα πεζοδρόμια ,αμφίβολης ποιότητας, απαράδεκτης αισθητικής,ευννοώντας το παραεμπόριο που βασανίζει ,εκτός των άλλων,την ελληνική οικονομία και κυρίως τα εμπορικά καταστήματα που έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν καλά προιόντα σε εξίσου καλές τιμές.

Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί όλες οι Ελληνίδες επιβάλλεται να φορούν τσάντες με ένα συγκεκριμένο λογότυπο

μπλούζες με συγκεκριμένο στυλ και ακόμα χειρότερα καλλυντικά

που τα πουλάνε έξω από το μετρό ως αυθεντικά

μεγάλης εταιρείας

καταστρέφοντας τελικά όχι μόνο το πρόσωπό τους αλλά και την αισθητική τους.

Σας θέλουμε μαζί μας,αρωγούς σε αυτή την προσπάθεια.

συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό τόσο στην αγοραστική συνείδηση

όσο και στην καταπολέμηση της άποψης :ας φορώ Burberrys και ας είναι και αντιγραφή!

Για αυτό λοιπόν μπορείτε να προωθήσετε τη συγκεκριμένη καμπάνια στα blogs,στο twitter και στο facebook.

Μόδα δεν είναι η αντιγραφή είναι το στυλ και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!''