Η σημειολογία μιας τσάντας

Διαβάζοντας αυτό, μού ήρθε στο νού αυτό.

Ναι, δυστυχώς, έχουμε την ίδια τσάντα. Άσε μας ρε Μπάρμπι, θα μου πείτε... Εδώ γίνονται φοβερά και τρομερά και σε πείραξε αυτό? Όχι, δεν είναι αυτό. Απλώς παρατηρώ, γιατί αυτή η απλή τσάντα για μένα σημαίνει πολλά.

Καταρχάς να πούμε πως αυτό το μοντέλο τσάντας απο αυτήν την εταιρεία είναι μια οικονομική ας πούμε βερσιόν της πιο ακριβής Le Pliage της Longchamp. Ως εκ τούτου είναι ένα μοντέλο που έχει κάνει θραύση ανά την Ελλάδα και την έχουν πολλές - απο τις φοιτήτριες μέχρι την προφέσιοναλ γούμαν και την μαμά. Την έχω και εγώ (σε δυο χρώματα), και μάλιστα σκεφτόμουν να την πάρω και σε άλλο ένα χρώμα. Γιατί είναι τόσο popular αυτή η τσάντα? Γιατί είναι η καθημερινή, απλή, λειτουργική, τρέντι ΚΑΙ οικονομική τσάντα....η τσάντα του κοριτσιού της διπλανής πόρτας.

Και εκεί βρίσκεται το θέμα. Ότι η Ουρανία, πλην της πλύσης εγκεφάλου που έχει υποστεί και της υιοθέτησης σκατένιων ιδεών, είναι μια νορμάλ καθημερινή κοπέλα. Αν δεν ήξερε κανείς κιόλας το 'υπερπλούσιο' βιογραφικό της εις βάθος, σίγουρα θα την έλεγε και συμπαθητική. Δεν ξέρω, ίσως βλέπαμε και βιντεάκια της στο γιουτουμπ αν έκανε...

Διαβάζω τη lifo, η οποία την δείχνει σε διάφορες έτσι καθημερινές φάσεις, πχ η Ουρανία ντυμένη Χιονάτη έτοιμη για πάρτυ, η Ουρανία με φραπουτσίνο, διαπράτοντας τον δικό της άτυπο πόλεμο απέναντι στη χρυσαβγή και τις ανεκδιήγητες ιδέες που την χαρακτηρίζουν, αλλά τελικά το μόνο που καταφέρνει με αυτήν την συνεχόμενη ροή ειδήσεων και φωτογραφιών που προσπαθούν να την εξευτελίσουν είναι να μάς τονίζει άθελά της πόσο καθημερινή είναι αυτή η κοπέλα. Ναι, πίνει φραπουτσίνο και κρατάει και μια τσάντα που κρατάει όλη η Ελλάδα. Και αυτό είναι το έξυπνο για αυτούς, αλλά άκρως επικίνδυνο για εμάς - ότι πλασάρονται και αποθανατίζονται, και τα μέσα το διαδίδουν αυτό χωρίς να το καταλάβουν, σαν καθημερινοί, απλοί άνθρωποι (της διπλανής πόρτας ένα πράγμα). Και ο απλός καθημερινός άνθρωπος είναι στο καθημερινό μας λεξιλόγιο ''αθώος'', δεν μπορεί να μας κάνει κακό. Είναι ένας απο εμάς. Αυτό, λοιπόν, με τρομάζει...γιατί τελικά βλέποντας αυτά εχω συνειδητοποιήσει ότι αυτοί οι άνθρωποι των οποίων την ύπαρξη αγνοούσαμε τόσα χρόνια, έβγαιναν, ψώνιζαν στα ίδια μαγαζιά με εμάς και γενικά έκαναν τις ''δουλειά'' τους και ζούσαν την καθημερινή τους ζωή τους όπως και εμείς και είναι πια τόσο ανάμεσά μας που σήμερα είναι καθημερινοί, έχοντας μάλιστα εγκατασταθεί πια και στην διπλανή πόρτα.

Να θυμηθούμε πώς η Λακόστ είχε ζητήσει απο τον αρχιναζίσταρο Μπρέιβικ να σταματήσει να φοράει τα μπλουζάκια της εταιρείας στη δίκη του γιατί δημιουργούσε κακό publicity. Δεν πιστεύω σε κάτι τέτοιο, άλλωστε το θέμα μας δεν είναι η εταιρεία και η κάθε εταιρεία, αλλά παρόλα αυτά η φωτογραφία αυτή σήμερα με έβαλε σε σκέψεις. Σήμερα κρατάω και εγώ την ίδια τσάντα στην δουλειά.

Μια μικρή παρένθεση. Μακάρι να μπορούσα να τα γράψω καλύτερα.

Η Μπάρμπι

Phyt-ούκλα

Τί ωραία που τα ταιριάζουμε ένα ένα τα ποστ, σαν παζλ ένα πράγμα.

Μια που τις προάλλες μιλάγαμε για τις ''χαρούμενες διακοπές'' και για καλοκαιρινό διάβασμα με συζήτηση περί 'φυτών', ε, σήμερα σκέφτηκα να μιλήσω για τα Phyto. :)

Αν υπάρχει κάτι που θα ήθελα να αλλάξω στην εμφάνισή μου, αυτό είναι τα μαλλιά μου. Σε μικρότερη ηλικία είχα πολύ πλούσιο μαλλί αλλά στην εφηβεία, όπου επί σειρά ετών πήγαινα κολυμβητήριο και λουζόμουν κάθε μέρα, αραίωσε και έγινε πολύ λεπτό (άτιμες ορμονικές αλλαγές). Δεν μπορώ πχ να το μακρύνω, γιατί μετά απο ένα σημείο και μετά ''ξεσταχυάζει'', δεν μπορώ να κάνω περίτεχνα χτενίσματα γιατί δεν στέκεται τίποτα (μετά απο πέντε λεπτά ''πέφτει'') και γενικά είμαι σε μια φάση που το μαλλί είναι πάντα κοντό καρέ γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο.

Και αυτό είναι το δικό μου προσωπικό δράμα.

Κάτι που είναι χαρακτηριστικό του μπιούτι προφάιλ μου είναι ότι λούζομαι συχνά (τύπου κάθε μέρα) και ακόμα πιο συχνά αλλάζω και σαμπουάν - αυτό γιατί βρίσκω ότι αν το μαλλί μου συνηθίσει κάτι, λαδώνει πιο εύκολα (τα μαλλιά μου έχουν τη δική τους προσωπικότητα) - έτσι αλλάζω και δοκιμάζω διάφορα προιόντα που ελπίζω ότι θα κάνουν το μαλλί μου να στέκεται ωραία. Ένα αγαπημένο σαμπουάν που κάνει δουλειά είναι αυτό της μπύρας που λέμε, το οποίο πια ονομάζεται Orzene. Το συστήνω ανεπιφύλακτα αν έχετε λιπαρή, λεπτή τρίχα. Δεν συστήνω Kerastase (θα έλεγα ότι είναι φτιαγμένα για ξηρά μαλλιά). Έχω επίσης δοκιμάσει Bumble & Bumble, τα οποία επίσης δεν μου ταίριαξαν καλά. Ένα σαμπουάν για λεπτό, λιπαρό μαλλί, το Thickening Shampoo έκανε τα μαλλιά μου τόσο φριζέ, που εντάξει είπαμε no oiliness αλλά όχι και έτσι=απλώς έκλαψα τις 16 κάτι λίρες που είχε.

Κάτι που έχω δοκιμάσει και μου αρέσει είναι το σαμπουάν phytocedrat απο Phyto. Γενικά η σειρά στην αρχή δεν μου άρεσε, είχα κάτι σαμπουάν και μάσκες τύπου antiageing, τα οποία μού έπεσαν ''βαριά'', αλλά στην πορεία δοκίμασα και άλλα προιόντα πιο ''ταιριαστά''.

Το Phytocedrat είναι ένα σαμπουάν που μοιάζει με υγρό, έχει μια πολύ uplifting lemony μυρωδιά και πραγματικά αφαιρεί ΚΑΘΕ ίχνος λιπαρότητας. Μετά το λούσιμο νοιώθεις το τριχωτό της κεφαλής σου τόσο ανάλαφρο.... νοιώθεις ότι μπορείς να τα βάλεις με όλο τον κόσμο ένα πράγμα. Τώρα πια λούζομαι μέρα παρά μέρα που για μένα είναι μεγάλη πρόοδος αυτό.



Άλλο αγαπημένο προιόν της σειράς είναι ένα δυναμωτικό antiageing serum, το οποίο αγοράζω αμετανόητα τα τελευταία δύο χρόνια. Οκ δεν πύκνωσε το μαλλί, αλλά πιστεύω ότι ίσως αυτό το μασάζ που κάνω στο κεφάλι μου κάθε φορά, ειδικά στα σημεία που νομίζω ότι πάω να καραφλιάσω, ίσως να έχει αποτρέψει τίποτα χειρότερες καταστάσεις (εμπεριστατωμένο ριβιού, έ??).

Καπάκι χρησιμοποιώ και το Phytolium, ένα επίσης δυναμωτικό σαμπουάν, το οποίο επίσης κάνει πιο ''γεμάτα'' τα μαλλιά μου αφαιρώντας χωρίς ίχνος λιπαρότητας. Όλα στην παραπάνω φωτογραφία. Επίσης αγαπώ πολύ το δυναμωτικό σπρέι που έχει η σειρά. Αρκετά καλό, δίνει όγκο στο μαλλί σαν και το δικό μου.

Κάτι άλλο που επίσης δοκίμασα και μου αρέσει είναι το PhytoGloss. Πρόκειται για φοβερό προιόν, το οποίο τονίζει το χρώμα σας και δίνει όγκο στο μαλλί. Δεν καλύπτει λευκές τρίχες, αλλά μετά απο πέρασμα με Phytogloss μετά το λούσιμο κάνει το χρώμα στο μαλλί να φαίνεται τόσο ''δυνατό'', που οι άσπρες τρίχες δεν φαίνονται και τόσο. Το εφαρμόζω μια φορά την εβδομάδα και το αφήνω να δράσει για πέντε, δέκα λεπτά. Έχει τα δικά του γάντια και θέλει ΚΑΛΟ ξέβγαλμα, και το τονίζω αυτό για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεως με λερωμένες πετσέτες και σεντόνια. Όσες έχετε ξηρά μαλλιά, να το προσέχετε λίγο γιατί βρήκα ότι ξηραίνει τα μαλλιά (ντάξ όχι πολύ) (φανταστείτε και τα δικά μου) αλλά εμένα με το λιπαρό, μου αρέσει αυτό και δεν έχω πρόβλημα. Συν το ότι το καστανό χρώμα έχει μια υπέροχη μυρωδιά σοκολάτας (δεν ξέρω για τα άλλα), κάτι που είναι πολύ έξυπνο - chocolate colour+chocolate smell. Πολύ ωραίο προιόν αν έχετε κάποιες λευκές και βαριέστε τα βαψίματα. Κοστίζει γύρω στις 20 λίρες ( 22 ευρώ??)

Τέλος η νέα μοου αγορά, μιας και η εταιρεία με έχει ''πείσει'' μέχρι τώρα, είναι η βαφή. Δεν την έχω δοκιμάσει ακόμα, αλλά βασικό μου μέλημα είναι να μην ταλαιπωρήσω πολύ τα μαλλιά μου και να μην λιποθυμίσω απο τις αναθυμιάσεις. Πιστεύω και ευελπιστώ ότι η Phyto μάλλον θα με καλύψει.

Χαρούμενες Διακοπές

Το θυμάστε εκείνο το βιβλίο - βραχνά που μάς έβαζαν οι γονείς μας να ΤΕΛΕΙΏΝΟΥΜΕ πάντα κάθε καλοκαίρι? Για να είμαστε πανέτοιμοι, λέει, για την επόμενη τάξη! (η δική μου μαμά ήτανε ιδιαίτερα ''θερμή'' απέναντι στο θέμα, δεν γινότανε να ΜΗΝ τελειώσω το βιβλίο με τις ασκήσεις, αλλιώς έπεφτε ράβδος και κάθε καλοκαίρι κάναμε στρατηγικό πλάνο σχετικά με το πώς θα το ξεφορτωθούμε γρήγορα)



Ωραίες αναμνήσεις χαρούμενων διακοπών.... Τέλος πάντων...

Στο θέμα μας τώρα - το φετινό καλοκαίρι, όπως πάντα, δεν βάφτηκα πολύ, λόγω ζέστης, την οποία, δεν αντέχω έτσι και αλλιώς. Οπότε και φέτος τα πράγματα ήτανε μίνιμαλ.

Χρησιμοποίησα όμως αρκετά την BB της Vichy Idealia και πειραματίστηκα με πολλά αντιηλιακά απο Juliette Armand, Clarins, Dior Bronze μέχρι κάτι άλλα που δεν θυμάμαι. Δίνω Α σε αυτό της Juliette Armand, γιατί είχε λίγο χρώμα και με έδειχνε πιο άνθρωπο, ενώ ήτανε σουπερ ματ αλλά και σε αυτό του Dior, γιατί με την επαναλαμβανόμενη χρήση, έδινε ένα διακριτικό χρώμα στην κιτρινογαλακτερή επιδερμίδα μου. Χρησιμοποίησα αρκετά το dermabrasion gel της Juliette Armand (τέλειο καθαρίζει τα πάντα), και το απολεπιστικό της Bioderma (με νικητή αυτό της Ιουλίας). Δοκίμασα και ένα καθαριστικό-απολεπιστικό του Yves Rocher, το οποίο ήτανε απαίσιο, οπότε ούτε καν θα αναφέρω όνομα - δεν το θυμάμαι.

Απο μεικ απ, είχαμε τα εξής -



Clinique Vitamin C smoothies in pink me up. Είχα καιρό να πάρω Κλινίκ...δεν ξέρω γιατί το πήρα...Τελος πάντων είναι νεανικό, όμορφο ροζάκι με σίμερ, αρκετά οπάκ και ωραίο για το πρωί. Γράφει ωραία σε nc20. Έχει ωραία συσκευασία.
Flormar Turbo eyes in Green. Την είδα στης Smugnificent και είπα γιατί όχι. Την πήρα, είναι πολύ φτηνή, έχει ωραίο πράσινο χρώμα, σου κάνει τούρμπο βλεφαρίδα, φεύγει πιο εύκολα σε σχέση με άλλα χρωματιστά μασκάραζ τα οποία θέλουν ένα λίτρο μπιοδέρμα κάθε φορά ΚΑΙ διφασικό απο πάνω....αλλά ξεραίνεται γρήγορα έχω να πω. Ίσως λόγω χρώματος. Μού έχει τύχει και με μπλε ελεκτρίκ μασκάρα απο Ντιορ το ίδιο ακριβώς.

Έτσι όλο το πάθος βγήκε και πάλι στα άκρα.

Η μπλέ τρούφα του Barry M είναι φανταστική. Δείτε εδώ....πολύ fun και παιχνιδιάρικο και υπέροχο για άπειρους συνδυασμούς. Βγαίνει επίσης ΠΟΛΥ εύκολα με το ασετόν.





Μετά έπαθα φοβερό κόλλημα με τα artstix απο Models Own και πήρα δυο, το Pink Stuff και το Utopia Ocean.



Έχουν πολύ καλή τιμή, και είναι ένας συνδυασμός ματ βερνικιού με σίμερ ή γκλίττερ. Η ματ μεριά και στα δυο είναι streaky αλλά απογειώνεται με το σίμερ και το γκλίτερ της δεύτερης μεριάς. Το αγαπημένο μου είναι το Utopia Ocean, το οποίο βρίσκω πολύ φαν, πολύ παιχνιδιάρικο, λιγότερο σκληρό απο το λευκό ματ βερνίκι που είδα ότι φορέθηκε πολύ το καλοκαίρι. Η σίμερ μεριά (με λιλά, γαλάζιους ιριδισμούς) πραγματικά είναι φανταστική με την ανοικτή λιλά ματ πλευρά. Το αποτέλεσμα είναι μεν ανοκτό αλλά ιδιαίτερα ωραίο αν είστε κιτρινοανοικτόχρωμη. Θα το φορέσω και το χειμώνα γιατί βρίσκω πολύ μοντέρνο το συνδυασμό μαύρου ρούχου με ανοικτό white-ish μανώ. Εδώ θα δείτε και τα υπόλοιπα της σειράς.

Tout est bon dans le cochon

ή αλλιώς shopping my stash: the Autumn version!




Οι καφε μπρονζέ τόνοι δεν είναι μόνο ωραίοι για το καλοκαίρι με μαυρισμένο δέρμα. Αν είστε καστανή-ανοικτόχρωμη, θεωρώ ότι ταιριάζουν ωραία και το φθινόπωρο για ένα brown monochrome look. Τονίζουν πολύ ωραία το καστανό των μαλλιών σας και αν φοβάστε ότι θα δείχνετε πχ '''άρρωστη'', απλώς διαλέχτε το κατάλληλο καφέ (θερμά καφέ σε σκούρες, cold brown σε ανοικτές). Τα παρακάτω θεωρώ ότι πάνε πολύ ωραία σε επιδερμίδα nc20.

Εδώ το monochrome chocolate look.

Αρχίζουμε με την Mac Bisque ως βάση, και απο πάνω με την Radiant in 187 Winter Bronze blended ως wash. Η Radiant θεωρώ ότι έχει κάποιες καλές σκιές και αυτή είναι μία απο αυτές γιατί δεν είναι chalky ή matte αλλά περισσότερο σατινέ, κάτι που την κάνει να απλώνεται ωραία. Παρόλο που στην συσκευασία φαίνεται ότι έχει λάμψη, όταν την απλώνεται δεν φαίνεται τίποτα. ++++ Στα χείλη, απλώνω το Guerlain Kiss Kiss in Brun Parure,(μοιάζει με τα sheer candy του YSL αλλά σε σοκολατί καφέ).Στα μήλα, βάζω το παλιό μου Nars blush in Zen, το οποίο ζεσταίνει την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και λειτουργεί και ως bronzer.

Pink isn't just a color, it's an attitude.

Καλό μήνα και ο Οκτώβριος είναι ο pink ribbon month, ο μήνας της πρόληψης του καρκίνου του μαστού, ένα θεσμό που ξεκίνησε η Evelyn Lauder.

Ως υπενθύμιση, παραθέτω ό,τι ροζ έχω...



Shiseido Rosy Beige
Apivita lipbalm pomegranate (super pink)
Bourjois nail polish in Rose Lounge and Beige Glamour 27
Clinique vitamin c lip smoothie in Pink Me Up (τί φοβερό όνομα)
Bourjois 3D Gloss in 03
Rimmel nail varnish in Rose Libertine (επίσης υπέροχο όνομα)


Μην το θυμόμαστε βέβαια μόνο τον Οκτώβριο αυτό το θέμα...:)