Wednesday 30 November 2011

Αγαπημένα του τελευταίου καιρού

Οι τελευταίοι δύο μήνες ήτανε αρκετά έντονοι - κάθε μέρα τρέξιμο. Τί σημαίνει αυτό?Μίνιμαλ, φυσικό μεικαπ.

Το Wild Bouquet της Laura Mercier έγινε ο ''συμμαχός'' μου για φυσικό αποτέλεσμα. Λόγω βιασύνης και βαρεμάρας, χρησιμοποιούσα καθημερινά την σκιά Flormar Diamond Terracotta - σε μπρονζέ και διακριτικά γκλιτερίζουσα απόχρωση - σε όλο το κινητό φλέβαρο. Είναι απλά φανταστική απο θέμα υφής, χρώματος, τιμής και πάνω από όλα διάρκειας. Την απλώνω (και δεν βάζω και πράιμερ) και δεν αλλοιώνεται. Απίστευτο. Πολύ καλή για ένα γρήγορο μακιγιάζ. Γίνεται αυτή η κρέμα χεριών Bioten με αμύγδαλο και γιαούρτι να είναι τόσο υπέροχη? Ομιτζι. Αφήνει τα χέρια πολύ απαλά, χωρίς να τα λιγδώνει, κάτι που απεχθάνομαι. Σίγουρα θα την ξαναπάρω. Και τα τρία πάντως, ειδικά η σκιά και η κρέμα, ανάγονται σε ''staples''.



Το κεράκι της Decleor (με άρωμα Neroli) ήταν δωράκι μιας αγοράς που έκανα και πραγματικά το λάτρεψα. Πολύ soothing άρωμα. Μακάρι να ήτανε μέρος της σειράς τους, γιατί σίγουρα θα αγόραζα κάνα δύο. Ιδανικό για ριλάξ και για διακριτικό άρωμα στον χώρο.



Νομίζω πως το γιαούρτι με σόγια είναι acquired taste, σαν την κοκα κόλα με το λεμόνι. Δηλαδή στην αρχή, λές μπλιαχ, τί είναι αυτό, αλλά μετά εθίζεσαι. Τα βρήκα σε ένα γκουρμέ ντελί και μου άρεσαν αρκετά, γιατί είναι ελαφριά. Δεν σε φουσκώνουν. Επίσης έχω συνειδητοποιήσει ότι όταν τρώω πολύ γιαούρτι ή πίνω πολύ γάλα, παθαίνω φαγούρα (μάλλον ευαισθησία στη λακτόζη?? δεν ξέρω). Με αυτό δεν έχω νοιώσω κάτι τέτοιο και μάλλον θα αντικαταστήσω τα αγαπημένα Total 0% με αυτό.




Εδώ μόλις μπήκαμε στην κατηγορία του ''βρε, πώς αλλάζει έτσι ο κόσμος''. Έχω ερωτευτεί τίς μινιατούρες ταπεράκια που φιλοξενούν gluten-free κεκάκια για την απογευματινή λιγούρα. Αν ας πούμε πριν απο χρόνια, και ειδικά στο λύκειο, τα κοροιδεύαμε κάτι τέτοια, τώρα πραγματικά βλέπω την πλήρη αναβίωση του τάπερ - οκ σνομπαρίες πέστε το lunchbox, ακούγεται πιο σικ - αναπόσπαστο πια περιεχόμενο ακόμα και μιας τσάντας Balenciaga.



Φρουτάκια του δάσους - με χρώματα χειμωνιάτικα. Ακούγομαι σαν το Jamie's Ministry of Health, αλλά ακόμα και αν βάζεις την θαυματουργἠ κρέμα της La Prairie, άμα δεν τρώς καλά, δεν βλέπεις άσπρη μέρα.

Tuesday 29 November 2011

Royal Mail - το ''βασιλικό'' μας έλειπε

Σε προηγούμενο ποστ, ανακοινώσαμε τους νικητές του πρώτου διαγωνισμού μας, ο οποίος μου βγήκε λίγο ......ξυνός.

Η Ρία, η δεύτερη τυχερή, μού ανακοίνωσε πώς παρέλαβε ένα πακέτο ανοικτό με δυο-τρία αντικείμενα μέσα και φυσικά το σημείωμά μου (πάλι καλά).

Δηλαδή απο αυτό

αυτό



και μερικά άλλα πραγματάκια (μια σκιά σε μορφή powder, ένα μολύβι ματιών και κάτι άλλα),

πήρε μόνο τα μαντηλάκια 4711, τη μάσκα, ένα γκλος και το σημειωματάκι μου. Ας είναι καλά τα Βασιλικά ταχυδρομεία της αγγλίας για αυτήν την ''περιποίηση''. Δεν θέλω να σκεφτώ τί παρέλαβε η Κοτίτσα.

Προσωπικά επιφυλάσσομαι να ''συνεργαστώ'' ξανά με το Royal Mail, γιατί ξέρω πολύ καλά τί σημαίνει να έχεις την χαρά του να περιμένεις ένα πακέτο και να σου έρχεται το ΤΙΠΟΤΑ, βλέπε ένας σκισμένος και ανοικτός φάκελος. Παρατηρώ επίσης μια γενικότερη χαζομάρα στα στάνταρντς αυτής της χώρας. Θέλω να πιστεύω ότι δεν τα κλέψανε, αν και μου έχει τύχει και έχουνε γίνει πολλές καταγγελίες περί κλοπών, αλλά τα πετάξανε λόγω liquid restrictions. Δεν μπορώ όμως να καταλάβω γιατί μια σκιά ή ένα μολύβι ή ένα μικρό άιλάινερ είναι ''επικίνδυνο'' υγρό, το οποίο τελευταίο έτσι και αλλιώς είναι 5μλ όλα και όλα, οπότε δεν ανήκει στην κατηγορία των 50μλ και άνω. Δεν μπορώ να καταλάβω επίσης γιατί αυτό συμβαίνει μόνο σε προσωπικά δέματα και όχι σε δέματα που προέρχονται απο εταιρείες. Αν υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί, ο υπάλληλος θα πρέπει να μου το κάνει λιανό. Όχι εγώ να ετοιμάζω ένα δωράκι το οποίο δεν πρόκειται να πάρει ο άλλος, επειδή η βλακεία έχει φτάσει στο διάστημα. Απο την άλλη πώς γίνεται να βλέπω γιουτουμπερς που ανταλλάσουν δώρα απο αμερική σε αγγλία ή αγγλία σε ελλάδα με κραγιόν, βερνίκια κτλ? Μήπώς τελικά είναι θέμα τύχης?? Δεν ξέρω.

Πριν απο δυο τρια χρόνια ήμουν φανατική swapper στο makeupalley. Αντάλλασσα με Αμερική και Ευρώπη αρκετά, μέχρι που καλλυντικά τύπου La Mer, Clarins, Clinique (κάτω των 50 μλ) άρχισαν να χάνονται μυστηριωδώς. Ενώ ας πούμε αρώματα Biotherm, vlepe trelo liquid restriction possibility, έφθαναν στον προορισμό τους. Δυστυχώς δεν ξέρω τί να πώ. Το μόνο που βλέπω είναι όμως μια γενικότερη ηλίθια ''προστασία΄΄ των αρχών σχετικά με το πώς ζούμε την ζωή μας. Παράδειγμα - δεν μπορείς να στείλεις ένα κραγιόν γιατί μπορεί να περιέχει ύποπτα συστατικά και άρα να προκαλέσει πρόβλημα. Ή το άλλο το φοβερό που έγινε και την Κυριακή. Ήμουνα στην ουρά για κάτι σοκολατάκια και μπροστά μου ήτανε μια 23χρονη κοπέλα η οποία είχε αγοράσει τα ίδια αλλά με γέμιση λικέρ. Στο ταμείο, η ''ηλίθια'' δεν άφηνε την κοπέλα να τα πάρει, αλλά τής ζήταγε ταυτότητα, γιατί ''τα σοκολατάκια περιέχουν αλκοόλ και πρέπει να είναι άνω των 18 ο καταναλωτής.'' Λες και θα μεθύσει η κοπέλα, που ήτανε σίγουρα άνω των 18, με ένα σοκολατάκι.

Αυτά τα ολίγα.

ΑΠΝΤΕΙΤ - Μόλις πήρα τα ταχυδρομεία πάντως και μου είπανε πως δεν υπάρχουν περιορισμοί για Ελλάδα, πέρα απο ''μεταχειρισμένα ρούχα'' !!!! (Used clothing must be accompanied by a certificate of origin stating that they have been disinfected),''κονσέρβες'' και φυσικά ''ναρκωτικές ουσίες''. Άρα τα κλέψανε ή ανοίξανε το φάκελο να δούνε τί έχει και δεν τον κλείσανε καλά. Φοβεροί επαγγελματίες. Σόρρυ Ρία!

Saturday 26 November 2011

Productsville

Επειδή δεν γράφω πολλές αναλυτικές κριτικές για κάθε προιόν που δοκιμάζω σε αυτό το μπλογκ - κάποιες φορές βαριέμαι είναι η αλήθεια - όταν έχω όρεξη τα γράφω όλα στο makeupalley, που είναι ένα εξαίρετο σάιτ (για αντικειμενικές κριτικές καλλυντικών). Εδώ θα βρείτε τί έχω γράψει μέχρι τώρα. Αν είστε και εσείς μέλη, πείτε μου ψευδώνυμα να διαβάσω και τα δικά σας ευρύματα.

Thursday 24 November 2011

Current lusts - Τί μου έκανε κλικ και θα ήθελα να δοκιμάσω

1. Essie luxe effects. Πολύ decadence, το ξέρω, αλλά έρχονται Χριστούγεννα (λέω να κάνω το δέντρο αυτό το γουίκεντ) οπότε λίγη λάμψη είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το θέμα είναι απο πού τα αγοράζουμε? (όλα τα ίματζις απο εδώ http://www.thepolishaholic.com/2011/11/essie-holiday-2011-luxeffects.html = τρελό μπλογκ άμα έχετε ψύχωση με τα βερνίκια).






αλλά και την

2. Nanoblur Optical cream

Στοιχίζει 20 λίρες (23 euros) και ήδη στα Boots έχει εξαντληθεί (στην ουρά και πάλι).



Σύμφωνα με τα άρθρα εδώ στο Γιου Κλέι είναι η νέα κρέμα θαύμα, λέει ότι σου κόβει δέκα χρόνια, που μάλλον είναι βλακεία. Κρατάω μικρό καλάθι όταν ακούω τέτοια. Όμως κάτι που είναι ενδιαφέρον είναι η optical τεχνολογία της (έχει "high‑tech particles that scatter light") που κάνει την επιδερμίδα λέει να φαίνεται πιο φρέσκια, πιο φωτεινή. Σίγουρα θα ήθελα να την δοκιμάσω και για το όνομα της που είναι πετυχημένο - blur=θόλωμα, θάμπωμα. Δεν ξέρω ποιός την παθαίνει τη θολούρα. Ελπίζω πάντως να την παθαίνουν οι άλλοι, γιατί μόνο τότε θα φαινόμαστε δέκα χρόνια νεότερες.

Thursday 17 November 2011

Μετενσάρκωση - winners announced

Κορίτσια, ευχαριστώ για τις ιδέες σας σχετικά με την ''δεύτερη'' ζωή των καλλυντικών. Πραγματικά όλες ήταν υπέροχες. Νομίζω ότι θα έπρεπε να τα βάλουμε σε ένα βιβλίο - το βιβλίο του στυλ της recycled ομορφιάς (Ιωάννα Σουλιώτη, φάε τα λυσσακά σου).

Πρώτο βραβείο απονέμεται στην Κοτίτσα. Με έκανε πραγματικά να γελάσω πολύ - με την λακ/κατσαριδοκτόνο.



Sue Devitt Eye Intensifier Pencil in Chiang Mai
Sue Devitt Lip Enhancing Gloss in Golden Triangle
Maybelline Intense Colour Eyeshadow in 621 Sparkling Gold
2 μαντηλάκια της 4711
Eyelure False eyelashes Girls ALoud Kimberley Walsh
Topshop nail varnish in Airplane (το σκούρο κάτω)



Επειδή όμως όλες οι προτάσεις ήτανε εξίσου καλές, και δεν το λέω λόγω διπλωματίας, έβαλα και τις υπόλοιπες σε μια μικρή κλήρωση για ένα δεύτερο μικρό δωράκι.

Το όνομα της δεύτερης νικήτριας είναι το 2 - η Ρία. Ρία, έλα να πάρεις τα δώρα σου.

Μία μάσκα για τον ύπνο της Karen Millen.
Mini samples της Youngblood - 4 mineral loose foundations, 1 mineral rice setting powder, 1 crushed mineral blush
Δυο μαντηλάκια 4711 για φρεσκαρίσματα
2 Collection 2000 Glam Crystals eyeliners - in Glitz (01) and Pow (10).
Topshop nail varnish in Cloud (το ανοικτό επάνω)



Πάντως αξίζει να δείτε και τις υπόλοιπες προτάσεις στα σχόλια. Εγώ έχω ήδη κλέψει κάποιες ιδέες.

Sunday 13 November 2011

Οικουμενική της τρίχας

Τον τελευταίο καιρό που παρακολουθούσα όπως όλοι μας βέβαια τις εξελίξεις μέχρι την αναγελλία του νέου μεταβατικού πρωθυπουργού και όλο τον ντόρο και την κατακραυγή με ''το θα γίνει δεν θα γίνει, θα κάτσω δεν θα κάτσω, θα φύγω δεν θα φύγω, θα μείνω δεν θα μείνω''. σκέφτηκα τα εξής.

Ότι και εμείς δεν πάμε πίσω. Ακόμα για απλά πράγματα, διακατεχόμαστε απο την ίδια δόση παραφροσύνης. Παράδειγμα η δική μου αναποφασιστικότητα (και δεν είμαι καν ιχθύς=ο βασιλιάς της αναποφασιστικότητας), με μια απλή αναλογία.

Εδώ τα σαμπουάν που έχω on the go αυτή τη στιγμή - όπως βλέπεται η αναποφασιστικότητα στο μεγαλείο της.







Χρησιμοποιώ κάτι πάραμπεν φρι της Ducray και της Bodyfarm, το Cotton, της μπύρας - Orzene, της Joico, του Body shop, της Klorane και και και.

Και μετά τα ίδια παντελή μου και στο ΄΄στάιλινγκ' με ακόμα μια δόση αναποφασιστικότητας, βλέπε primer της Structure (ναι υπάρχει και πράιμερ σε σπρέι για τα μαλλιά), Volumizing Spray του Fekkai, Straightening Balm του Trevor Sorbie και της Παναγιάς τα μάτια. Μόνο το κερασάκι στην τούρτα λείπει...



Και η πλάκα είναι ότι μετά απο όλα αυτά - άπειρους συνδυασμούς προιόντων αντί να διαλέξω ένα και να τελειώνω -, πάλι ευχαριστημένη δεν είμαι. Σαν κατσιασμένη φαίνομαι (δεν ξέρω αν είναι η εποχή ή εγώ).


Υγ τον διαγωνισμό απο κάτω θα τον αφήσω να τρέξει μέχρι τέλος επόμενης εβδομάδας.

Wednesday 9 November 2011

Μετενσάρκωση

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη έχει τραγουδήσει πώς ''δεύτερη ζωή δεν έχει''. Ε ναι, αλλά δεν ισχύει για όλα. Όπως για τα καλλυντικά για παράδειγμα - πράγμα πού με συμφέρει, γιατί δεν θέλω να κλαίω τα λεφτά μου, αλλά και γιατί δεν θέλω να παραδεχτώ πώς πάλι κινήθηκα σπασμωδικά, αγοράζοντας κάτι που δεν το είχα και τόση ανάγκη, έτσι για να περάσει η ώρα βρε αδερφέ ή για να ικανοποιήσω την περιέργειά μου.

Αφορμή για την ''δεύτερη'' ζωή κάποιων καλλυντικών, μου έδωσε αυτό το σχόλιο.

Σε ανάρτηση σχετική με την χρησιμότητα ή όχι ενός συγκεκριμένου προιόντος ματιών, η Στέλλα έγραψε, ''Είχα πάρει της garnier to roll on όταν είχε πρωτοβγει χωρίς χρώμα, ειλικρινά αντί να ξεπρηζει είχε το αντίθετο αποτέλεσμα! Για να το τελειώσω γιατί δεν ήθελα να το πετάξω το έβαζα ανάμεσα στα φρυδια για τις εκει ρυτιδες έκφρασης χαχα!''

Επειδή το βρίσκω πολύ τζίνιους, θα ήθελα να μοιραστώ και εγώ μερικές, εξίσου ''πολυμήχανες'' θέλω να πιστεύω, στιγμές μου.



Σκιά Mac Swish (πρόσφατο απόκτημα). Tην πήρα γιατί με πήρατε στο λαιμό σας με τις Mac αναρτήσεις σας, αλλά έλα όμως που έπεσα πολύυυυυ έξω. Στο μαγαζί μού φάνηκε ωραία - κάπως περλέ beige-y και αρκετά ανοικτόχρωμη στο φωτισμό. Λέω καλή για να φωτίσω το βλέμμα μου. Έλα όμως που έρχομαι σπίτι και εκεί ανακαλύπτω ότι πήρα μια ροζ σκιά (μην με ρωτάτε πώς έπεσα τόσο έξω - αχρωματοψία τελείως). Δεν μου αρέσει καθόλου, δεν μου πάει και βέβαια, για να μην κλαίω τα λεφτά μου, την βάζω ως ρούζ (φαίνεται πιο ωραίο σε μαυρισμένη επιδερμίδα όμως). Το ίδιο έκανα και με την σκιά Stencil, που χρονολογείται απο το 2002-3. Και εδώ έπαθα το ίδιο. Ενώ στο μαγαζί μου είχε φανεί μια ανοικτόχρωμη κάπως, ματ σε natural τόνους του εκρού, του καφέ - δεν ξέρω αν την έχετε πατήσει έτσι και εσείς - στο σπίτι ανακάλυψα ότι ήταν πορτοκαλί. Πρόσφατα, άρχισα να την χρησιμοποιώ ως ρουζ. Δεν είναι άσχημο - αρκετά φωτεινό και γλυκό αποτέλεσμα για nc20.

Μολύβι-κονσίλερ για χείλια Illamasqua. Και καλά, ο πωλητής με έπεισε ότι αυτό εδώ το προιόν δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι έχεις ζουμερά χείλια (το χρησιμοποιείς για να σβήσεις το φυσικό περίγραμμα των χειλιών). Ναι, ισχύει αλλά επειδή θέλει λίγο παραπάνω δούλεμα και εγώ πολλές φορές είμαι σε βιασύνη, δεν το χρησιμοποιώ. Όμως είπα να το χρησιμοποιήσω ως μολύβι ματιών ειδικά στο waterline, και καλά για να ανοίξω το βλέμμα μου. Το αποτέλεσμα?? OK, αρκεί που δεν νοιώθω ότι πέταξα τα λεφτά μου.

Μαλακτική μαλλιών με μπλούμπερι Tommy Guns - μου λαδώνει τα μαλλιά και έτσι είπα να την χρησιμοποιήσω ως εναλλακτικό αφρό ξυρίσματος για τα πόδια.

Κρέμα ματιών Philosophy Eye Hope - μού προκάλεσε milia, και επειδή δεν μου άρεσε ΚΑΘΟΛΟΥ, άρχισα να την χρησιμοποιώ σαν κρέμα σώματος, χεριών κτλ. Γενικά ό,τι άχρηστο σε κρέμα, καταλήγει στο σώμα. EDIT: Τώρα που το σκέφτομαι, την χρησιμοποίησα κάποιες φορές και σαν αντιρυτιδική χειλιών, εκτός απο κρέμα χεριών (όση έφτασε), καθώς έχω διαβάσει ότι οι κρέμες ματιών απαλύνουν τις ελαφρές ρυτίδες στο άνω χείλος (δημιουργούνται αρκετές με το κάπνισμα, με την πάροδο του χρόνου κτλ).

Mac μάσκαρα - άχρηστη τελείως. Την χρησιμοποιώ είτε ως βουρτσάκι για τα φρύδια, είτε για να καλύψω άσπρες τρίχες στα μαλλιά μου.

Επειδή όμως είμαι περίεργη, θα ήθελα να μάθω και τις δικές σας παρόμοιες ''στιγμές''.
Η πιο πρωτότυπη θα βραβευτεί με goodies απο Superdrug+Boots (L'oreal, No7, Collection 2000 etc).

Sunday 6 November 2011

Θα γίνουμε μπίλιες

Η μπίλια είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία - τις βλέπουμε παντού. Αποφάσισα να τις δοκιμάσω γιατί γενικά τα μάτια μου ξηραίνονται εύκολα (χρησιμοποιώ διάφορους ορούς) και η γύρω περιοχή αφυδατώνεται εύκολα (λόγω καιρικών συνθηκών, λόγω κούρασης) με αποτέλεσμα οι ρυτιδούλες να διαγράφονται περισσότερο. Θέλω μετά απο ώρες στη δουλειά, να έχω στην τσάντα μου ένα pick me up, που να με βοηθά να δείχνω ότι ναι, ΄΄μόλις ξύπνησα''.

Πήρα αυτά τα δύο - Garnier Roll On με λίγο χρώμα και το σέρουμ της Clinique.



Και τα δύο χάλια. Το μεν πρώτο - ναι, καλά ''κρέμα ματιών'' - απλώς είναι ένα πιο οικονομικό touche eclat. Δεν κάνει τίποτα περισσότερο, απο το να φωτίζει την περιοχή - βέβαια θα μπορούσατε να κουβαλάτε και το κονσίλερ σας ή να παστωθείτε με το corrector της Bobbi Brown. Tο σέρουμ της Clinique απλώς σε ''παγώνει'' λόγω της μπίλιας, αλλά πέρα απο αυτό δεν κάνει τίποτα άλλο - δεν ενυδατώνει, δεν ξεκουράζει, δεν προστατεύει την ευαίσθητη αυτή περιοχή. Πραγματικά δεν κάνει τίποτα. Και τα δυο έχουν τελείως επιφανειακά αποτέλεσματα.

Τί άλλο έχω χρησιμοποιήσει.

Origins No puffery



Είναι ένα τζελ, το οποίο ανακουφίζει την περιοχή, λόγω του αγγουριού που περιέχει, αλλά το αίσθημα αυτό, είναι προσωρινό. Δηλαδή το απλώνετε στο μάτι όπως την κρέμα, όταν ας πούμε έχετε περάσει 187444 ώρες μπροστά απο το πι σι ή το μακ και μετά απο τρία δευτερόλεπτα, απλώς αισθάνεστε το ίδιο κουρασμένη στην περιοχή.


Αντιθέτως, έχω να πώ τα καλύτερα για αυτό.

Rodial Glamtox Eye SPF 15



Είναι κανονική κρέμα ματιών, αλλά την χρησιμοποιούσα σαν μίνι θεραπεία. Λόγω της καφείνης δημιουργεί ένα κάτι σαν τράβηγμα-αίσθημα τσιτώματος στην περιοχή, βάλσαμο όταν είστε σούπερ κουρασμένη και νοιώθετε ότι θα κοιμηθείτε όρθια. Δυστυχώς είναι σούπερ ακριβή, αλλά θα την ξαναέπαιρνα. Έχει και ωραία υφή.

Άμα είχα λεφτά τί θα ήθελα να δοκιμάσω.

YSL Top Secrets Instant Wake Up Patches Κομπρεσούλες για τα μάτια, με έξοχο τίτλο (ξύπνα)



Αν και συνεχίζω το ψάξιμο για μίνι θεραπείες ξεκούρασης ματιών (δυστυχώς τα καλά μας αγγουράκια είναι η καλύτερη λύση μέχρι τώρα), χρησιμοποιώ την κρέμα ματιών για ένα έξτρα ''kick''.


Παρένθεση τί χρησιμοποιώ τώρα.

Embryolisse - μόλις τελείωσε - και συνεχίζω με Apivita First Line.



Για την πρώτη έχω να πώ τα καλύτερα - ωραία, ελαφριά υφή, ενυδατική, δεν προκαλεί milia, σακούλες ούτε φουσκώνει την περιοχή. Πολύ ωραία και για το καλοκαίρι ή όταν κάνει ζέστη. Δεν προκαλεί ευαισθησίες. Την χρησιμοποιούσα πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας για έξτρα ενυδάτωση. Για την δεύτερη, είδωμεν, γιατί μόλις άρχισα να την χρησιμοποιώ. Ελπίζω να είναι καλή.

Tuesday 1 November 2011

Fall Nails (και μπόνους 7 πράγματα για μένα)

Δυο βερνίκια για το φθινόπωρο -




Απλά πράγματα - ένα οπάκ dusty green Seventeen 297 απο τα πέρυσι, για το οποίο πάντα λαμβάνω κομπλιμέντα, αλλά και το Toff της Butter London, σε σάπιο μήλο, το οποίο είναι υπέροχο και σικάτο πάνω σε ανοικτόχρωμες τύπου nc 20 επιδερμίδες. Για να μην ξεχνιόμαστε, ορίστε -






Τα βερνίκια Butter London, λέει δεν έχουν Formaldehyde, Toluene, Parabens, ενώ ξεχωρίζουν για μια φοβερή παλέτα με τζίνιους ονόματα (dark knight, no more waite katie, wallis), αλλά παρόλα αυτά εκτός της περίεργης, επίσης δυνατής, μυρωδιάς, βρίσκω ότι θέλουν λίγο δουλειά στο άπλωμα - θέλουν τουλάχιστον 3 στρώματα για να βγεί εντάξει το αποτέλεσμα σε σύγκριση με τα OPI πχ. Παρόλα αυτά είναι όμορφα.

Όσον αφορά νεωτερισμούς, το μάτι μου έπεσε σε δυο πράγματα.

Πρώτον, στο Beauty Hall του Liberty - άμα επισκεφτείτε το Λονδίνο πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να πάτε για ό,τι πιο edgy υπάρχει σε ομορφιά, πχ σαμπουάν Sachajuan, Ellis Faas+Hourglass makeup etc etc - είδα τα αμερικάνικα βερνίκια Strange Beautiful τα οποία ξεχωρίζουν για τις πρακτικές συλλογές χρωμάτων μέσα σε σι-θρου ακρυλικές κασετίνες που χωράνε παντού. Στο γνωστό πολυκατάστημα είχανε 55 λίρες (64 ευρώ), στο cultbeauty.co.uk, 49.99 λίρες (59 ευρώ). Το μόνο μείον, πέρα της τιμής - η ποσότητα. Τα βερνίκια φάνηκαν λίγο μικρά. Δεν είναι μίνι, αλλά σίγουρα φάνηκαν μικρά σε σχέση με τα OPI.








Δεύτερον, μου άρεσε το Magnetic Polish της Nails Inc, για το οποίο έμαθα απο ένα άλλο μπλογκ. Αν νομίζετε ότι το Peridot της Chanel είναι ό,τι πιο 'it' κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή, ξανασκεφτείτε το. Δείτε εδώ, για παράδειγμα. Το καπάκι του έχει έναν μικρό μαγνήτη που δημιουργεί σχέδια στο βερνίκι, το οποίο έχει στη σύνθεσή του σκόνη σιδήρου. Ορίστε μερικά παραδείγματα απο το μπλογκ Daily Polish.



Σαν λάτρης του ''minimum effort, maximum result'' - βαριέμαι να κάθομαι με τις ώρες για να κάνω σχεδιάκια -, ψηφίζω ναι. Ψηφίζω ''ναι'' και στην ειδική τιμή τους (11.70 λίρες), που εντάξει δεν είναι και τόσο παρατραβηγμένη αν σκεφτούμε ότι τα κανονικά βερνίκια της μάρκας κοστίζουν 11.

απντειτ - ευχαριστώ την Γλαύκη και την Beauty Editor για το tag και το βραβείο. 7 πράγματα για μένα.



1. Μπορεί να μην μου φαίνεται, αλλά δεν είμαι μεγάλη shopper -ειδικά ρούχων. Μέχρι τα 30, έβγαινα σπάνια στα μαγαζιά. Δηλαδή τα ρούχα μου χωράνε σε μια βαλίτσα, άντε σε δυο (και χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά). Τελευταία, με την κρίση, έκανα αγορές.
2. Δεν έχω καθόλου καλό timing (βλέπε αγορές-οικονομική κρίση). Οι φίλοι μου με πειράζουν για αυτό, γιατί με οδηγεί σε γκάφες και faux pas. Πχ, θέλοντας να πειράξω μια ελληνίδα φίλη, στην φοιτητική εστία που είμασταν, όταν με ''διέταξε'' να της φέρω νερό, τής απάντησα ''τί νομίζεις ότι είμαι?? η φιλιππινέζα σου??'' Για χάριν αστειότητας όλα αυτά, αλλά πλάκα πλάκα στην παρέα μας εκείνη την ώρα βρισκόταν ένας Φιλιππινέζος...Μου αρέσει που μιλάγαμε και στα αγγλικά, για να μην είμαστε αγενείς στην παρέα μας. Τί το θέλαμε.
3. Δεν βγάζω φωτογραφίες. Θυμάμαι είχα βγεί για έναν καφέ με έναν γνωστό, ο οποίος έβγαζε μετά μανίας φωτογραφίες και σε κάποια στιγμή μου λέει, ''Κοίτα τη γωνία (του τοίχου, τώρα). Δεν είναι καταπληκτική??'' Επειδή δεν θέλω να καταντήσω έτσι, δεν βγάζω φωτογραφίες. Προτιμώ ότι μου αρέσει και με ενδιαφέρει να το καταχωρώ στη μνήμη μου. Δεν έχω καμία, ή μάλλον ψέμματα, έχω μόνο μια δυο φωτογραφίες του εαυτού μου μέχρι τώρα. Το άθλημα το ανακάλυψα πρόσφατα με το μπλόγκινγκ, περισσότερο για να δείξω για τί πράγμα μιλάμε, αλλά φωτογραφίες για προσωπική μου ευχαρίστηση δεν βγάζω.
4. Φοβάμαι το αεροπλάνο και τα ύψη, οπότε μπάι μπάι Νιου Γιορκ.
5. θυμώνω πολύ εὐκολα, αλλά μού περνάει και πολύ εύκολα. Μπορεί να έχω πεί τα χίλια μύρια σε κάποιον/κάποιαν, αλλά μετά απο 5'λεπτά, είμαι ικανή να μιλάω με το ίδιο άτομο για άσχετα πράγματα.
6. Έχω πάρα πολύ καλή μνήμη και μπορώ να θυμηθώ πράγματα και λεπτομέρειες ακόμα και μετά απο χρόνια. Επίσης είμαι πολύ καλή στο να θυμάμαι παλιούς συμμαθητές μου και να τους αναγνωρίζω μετά από χρόνια (το ίδιο ισχύει και με σελέμπριτις), ενὠ τα πάω πολύ καλά και με τα ονόματα. Δεν ξεχνάω εύκολα, πάντως.
7. Δεν πιστεύω στη μεταθανάτια ζωή. Αλλά επειδή αυτό είναι λίγο βαρύ, θα το αλλάξω με το ''ἀν δεν έκανα αυτό που κάνω τώρα, θα ήθελα να ήμουν γεωπόνος, γιατί μου αρέσει η φύση και τα λουλούδια''.

Κάνω ταγκ όλες τις κυρίες και δεσποινίδες του μπλογκ ρολ μου.